Pod koniec VI w. miał miejsce rozwój immunitetów, były to przywileje nadawane możnym kościelnym i świeckim, które polegały na zakazie wstępu królewskim urzędnikom na teren objęty immunitetem. Ludzie korzystający z immunitetów skupili dookoła siebie drobnych rolników, z którymi zawierali wypróbowaną już w czasach rzymskich komendację. Opis takiego działania znajdziemy w Kapitularzu Karola Wielkiego z 811 r.
