Porównywanie sprawności układu krążenia np. kręgowców (przykładowo człowieka) ze skorupiakami (np. raka) jest trudne, ponieważ organizmy te różnią się budową ciała i prędkością przemiany materii. Skorupiaki mają prostą budowę ciała oraz wolniejsze tempo metabolizmu. Mimo to otwarty układ krążenia raka z rurkowatym sercem doskonale sprawdza się jego organizmie. W systemie krążenia skorupiaków hemolimfa jest tłoczona do tętnic dzięki falowym skurczom komór sercowych. Z tętnic wylewa się do przestrzeni jamy ciała. Część hemolimfy wędruje do brzusznej zatoki żylnej, następnie do żył skrzelowych, a z nich dociera do skrzeli, gdzie ulega utlenianiu. W tym procesie, zawierająca miedźhemocyjanina przybiera barwę niebieskozieloną. Utleniona w skrzelach skorupiaków hemolimfa wędruje żyłą osierdziową w okolice serca i zostaje wlewana do worka osierdziowego. Następnie posiadająca zastawki ostia (z łac. ujście; jest to parzysty otwór serca stawonogów) wpuszcza utlenioną hemolimfę do komór serca.