Początek
anafazy rozpoczyna się wraz z pęknięciem ostatniego
centromeru. W fazie tej, wskutek skracania się
włókienek wrzeciona podziałowego,
chromosomy potomne wędrują do przeciwległych ścian
komórki. Komplety pojedynczych chromosomów, dążąc do przeciwległych ścian komórki, popychają przed siebie
organelle komórkowe. Zostają one podzielone na dwa, prawie równe zespoły. W momencie, gdy grupy chromosomów osiągną największe oddalenie od siebie, rozpoczyna się
telofaza. Wokół dwóch grup chromosomów potomnych tworzą się
otoczki jądrowe, a same chromosomy ulegają
despiralizacji do
chromatyny, następnie pojawiają się
jąderka. Tak więc powstają dwa
jądra komórkowe zawierające tą samą liczbę cząsteczek
DNA oraz ilość chromosomów, co
jądro macierzyste. W fazie tej (czasem już w anafazie), w wyniku
cytokinezy, powstają dwie odrębne komórki potomne.
