Zofia Kossak-Szczucka |
| Zofia Kossak-Szczucka |
|
Data i miejsce urodzenia | 10 sierpnia 1889
Kośmin
|
Data i miejsce śmierci | 9 kwietnia 1968
Bielsko-Biała
|
Narodowość |
polska
|
|
|
Zofia Kossak-Szczucka, później Zofia Kossak-Szatkowska,
de domo
Kossak, primo voto Szczucka, secundo voto Szatkowska (ur.
10 sierpnia
1889
[1] w
Kośminie
[2], zm.
9 kwietnia
1968
w
Bielsku-Białej
) –
polska
powieściopisarka, uczestniczka ruchu oporu organizacji
Żegota
.
Biografia
Była córką Tadeusza Kossaka (brata
bliźniaka
Wojciecha
) i Anny Kisielnickiej-Kossakowej, kuzynką satyryczki
Magdaleny Samozwaniec
i poetki
Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej
oraz wnuczką
Juliusza Kossaka
.
W większości publikacji figuruje rok 1890 jako data jej narodzin; po dotarciu do nieznanych wcześniej dokumentów okazało się, że przyszła na świat rok wcześniej. Dzieciństwo i młodość spędziła na Lubelszczyźnie i na Wołyniu.
Na początku uczyła się w domu, potem w 1906 pracowała jako nauczycielka w
Warszawie
. Następnie studiowała w warszawskiej
Szkole Sztuk Pięknych
i w tej samej dziedzinie w
Genewie
. W 1915 roku wyszła za mąż za Stefana Szczuckiego, po zamążpójściu mieszkała na
Wołyniu
, tu przeżyła okres krwawych wystąpień chłopskich oraz najazd bolszewicki. Po śmierci pierwszego męża w 1921 roku zamieszkała w
Górkach Wielkich
. W 1925 roku ponownie wyszła za mąż, za Zygmunta Szatkowskiego. W roku 1932 odznaczona nagrodą literacką województwa śląskiego. W 1936 otrzymała Złoty Wawrzyn
Polskiej Akademii Literatury
.
W czasie
II wojny światowej
była w Warszawie, prowadząc działalność konspiracyjną i charytatywną. Stanęła na czele
Frontu Odrodzenia Polski
, tajnej organizacji
katolickiej
, będącej kontynuacją przedwojennej
Akcji Katolickiej
. Współpracowała też z polityczno-wojskową katolicką organizacją podziemną
Unia
.
Była współredaktorką pierwszego pisma podziemnego
"Polska Żyje"
. W sierpniu 1942 roku opublikowała swój
protest
. We wrześniu 1942 wraz z
Wandą Krahelską
powołała
Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom
, przekształcony wkrótce w
Radę Pomocy Żydom "Żegota"
. Za tę działalność, po wojnie odznaczona została medalem "
Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata
". W 1943 aresztowana i więziona w
niemieckim obozie
koncentracyjnym
Auschwitz-Birkenau
, (wspomnienia z obozu opisała w książce Z otchłani) przeniesiona do warszawskiego
Pawiaka
, skazana na śmierć. Uwolniona w
1944
dzięki staraniom władz podziemia wzięła udział w
powstaniu warszawskim
. W latach wojennych odegrała dużą rolę w formacji młodego
Władysława Bartoszewskiego
.
W 1945 skierowana w misji
Polskiego Czerwonego Krzyża
do
Londynu
, pozostała na emigracji przez 12 lat gospodarując wraz z mężem na farmie w
Kornwalii
i kontynuując pracę pisarską.
Po powrocie do kraju w 1957 osiadła ponownie w Górkach Wielkich. Jako publicystka współpracowała przede wszystkim z prasą katolicką. Dzięki umiejętności barwnego obrazowania, dużym walorom poznawczym i potoczystej narracji większość jej powieści historycznych zyskała również popularność wśród dzieci. W 1964 była jedną z sygnatariuszek
listu 34
, w którym przyłączyła się do protestu pisarzy w obronie swobody wypowiedzi[3].
Uhonorowana przynależnością do
Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu św. Łazarza z Jerozolimy
, poprzez otrzymanie Wielkiego Krzyża Zasługi.
Grób Zofii Kossak-Szczuckiej w Górkach Wielkich
Zmarła
9 kwietnia
1968
w
Bielsku-Białej
, pochowana na cmentarzu parafialnym w
Górkach Wielkich
.
Twórczość
- Beatum scelus (Błogosławiona wina)
- Beatyfikacja Skargi
- Bez oręża –
powieść historyczna
(
1937
)
- Błogosławiony Jan Sarkander ze Skoczowa
-
Bursztyny
(
1958
)
- Chrześcijańskie posłannictwo Polski
- Dzień dzisiejszy (
1931
, powiastka ziemiańska)
- Dziedzictwo – powieść historyczna (razem z Zygmuntem Szatkowskim)
- Gość oczekiwany – dramat
- Gród nad jeziorem
- Kielich krwi – obrazek sceniczny w dwóch aktach
- Kłopoty Kacperka góreckiego skrzata (
dla dzieci
) (
1924
)
-
Król trędowaty
– powieść historyczna (
1937
)
-
Krzyżowcy
(
1935
, 4 tomy) (wrażenia z podróży do Ziemi świętej wielką powieść historyczną o pierwszej wyprawie krzyżowej)
- Ku swoim – powieść dla młodzieży (
1932
)
- Legnickie pole (
1930
, przekład niem. O. F. Battaglii, 1931)
- Na drodze – obrazek sceniczny dla młodzieży w 2 aktach
- Na Śląsku
- Nieznany kraj – wybór
opowiadań
(
1932
)
- Ognisty wóz
- Pątniczym szlakiem. Wrażenia z pielgrzymki (
1933
)
- Pod lipą
- Pożoga. Wspomnienia z Wołynia 1917-1919 – powieść biograficzna (
1922
)
- Prometeusz i garncarz
- Przymierze – powieść biblijna o patriarsze
Abrahamie
(
1952
)
- Purpurowy szlak
- Puszkarz Orbano – powieść historyczna
- Rewindykacja polskości na Kresach
- Rok polski: obyczaj i wiara
- S.O.S. ... ! – powieść
- Skarb Śląski
- Suknia Dejaniry
- Szaleńcy Boży (
1929
)
- Szukajcie przyjaciół – powieść dla młodzieży (
1933
)
- Topsy i Lupus – powieść dla młodzieży (
1931
)
- Trembowla – powieść historyczna
- Troja północy (razem z Zygmuntem Szatkowskim) – powieść historyczna o
Słowianach połabskich
- W Polsce Podziemnej: wybrane pisma dotyczące lat 1939-1944
- Warna
- Wielcy i mali (
1927
)
- Z dziejów Śląska
- Z miłości – powieść (
1925
)
- Z otchłani: wspomnienia z lagru
- Złota wolność (
1928
, 2 tomy, przekład szwedzki 1931)
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne