Solikamsk (
ros.
Соликамск) – miasto we wschodniej części
Rosji
, w
Kraju Permskim
, na zachodnich stokach
Uralu
, przystań nad
Kamą
. Około 100 tys. mieszkańców (w 2006).
Historia miasta
Pierwsze informacje o założeniu osady pochodzą z
1430
, gdy rodzina kupców z
Wołogdy
pobudowała tu
warzelnie
soli
i osiedliła robotników. Od tego czasu stale rozwija się wydobycie
permskich
soli. Od
1472
cały rejon wchodzi w skład
księstwa moskiewskiego
. W
1558
rejon Solikamska wraz z tutejszymi złożami otrzymali od
cara
Iwana Groźnego
Stroganowowie
. Prawa miejskie Solikamsk otrzymał w
1573
. Stale wzrastająca produkcja soli, będącej wówczas jednym z najcenniejszych produktów, spowodowała, że od XVI do schyłku XVII wieku miasto było największym centrum produkcji soli w Rosji (ponad 50 % krajowej produkcji). Dodatkowo około
1630
odkryto rudy miedzi, a przez miasto prowadziły ważne szlaki targowe. W związku z rozwojem miasta, w XVII wieku powstaje wiele reprezentacyjnych budynków murowanych lub ceglanych, głównie cerkwi i budowli rządowych.
Na początku XVIII wieku zaczyna się dość szybki upadek znaczenia Solikamska, które do tej pory było jednym z najważniejszych miast rejonu uralskiego. Upadek ten związany był z przesunięciem szlaków handlowych na Syberię, ale przede wszystkim z powstaniem nowych kopalni soli w innych rejonach Rosji. Ponieważ sól z Solikamska była żółta, gorzka, zanieczyszczona i nie znajdywano dużych pokładów czystych złóż soli kamiennej, to lepsza smakowo sól z innych rejonów była bardziej konkurencyjna.
Około
1905
roku odkryto złoża soli potasowej, jednak pierwszą kopalnię wydobywającą tę sól otworzono dopiero w
1934
, wkrótce też zaczęto wydobywać sole magnezowe. Od tego momentu następuje ponowny wzrost znaczenia miasta, zarówno jako centrum wydobycia obu soli, jak i wytwórstwa z nich metalicznego potasu i magnezu. W
1941
powstał wielki zakład celulozowy, który wkrótce stał się jednym z największych w
ZSRR
producentów papieru.
Zabytki
- Katedra p.w. św. Trójcy (Troickij sobor) z XVII wieku
- Cerkiew Przemienienia (Preobrażanskaja cerkow) 1687 - 1695
- Krestowozdwiżeński sobor
- Cerkiew Zmartwychwstania (Woskresienskaja)
- Bogojawlenskaja cerkiew
- Dom wojewody z
1688
Gospodarka
Największe znaczenie ma przemysł górniczy, związany z wydobyciem soli potasowych i magnezowych oraz hutniczy (produkcja metalicznego magnezu). Drugą kluczową dziedziną jest przemysł celulozowy.
Bibliografia
- A. Saweliewa, 1983. Solikamsk. Wydawnictwo Periodyka, Moskwa (ros.).
-
[1]