Podsieć to pojęcie z dziedziny adresacji
sieci komputerowych
, dotyczące urządzeń komunikujących się przy pomocy
protokołu IP
. Urządzenia znajdujące się w jednej (wspólnej) podsieci charakteryzują się jednakowym początkowym fragmentem
binarnego
zapisu
adresu IP
, którego długość wyznacza wartość
maski podsieci
.
Maska podsieci (maska sieciowa, netmaska) to liczba całkowita, jednakowa dla wszystkich
hostów
w danej podsieci.
Długość maski (długość jej zapisu binarnego) jest specyficzna dla konkretnej wersji protokołu IP – jest taka sama jak długość adresu. W przypadku
IPv4
wynosi 32
bity
.
Stosowanie systemu binarnego do określenia maski jest nieporęczne, przykładowo:
11111111111111111111111100000000 (32 bity)
prościej jest zapisać dzieląc liczbę na cztery
oktety
11111111.11111111.11111111.00000000
i zapisując poszczególne oktety w systemie dziesiętnym
255.255.255.0
Ze względu na założenia
protokołu IP
, maski są "ciągłe", to znaczy że w reprezentacji binarnej składają się zawsze wyłącznie z bloku jedynek i bloku zer.
Notacje
W zależności od implementacji, występują różne notacje w których podawana jest maska podsieci:
- pełna – określa wartość maski zapisując ją bezpośrednio (np. 255.255.255.0, 255.255.255.128, 255.255.255.192, itd)
- skrócona – określa, ile pierwszych bitów zapisu binarnego maski ma wartość 1. Pozostałe bity są wyzerowane (np. /24, /25, /26)
-
zanegowana
– jak notacja pełna, zera i jedynki w notacji binarnej są zamienione (np. 0.0.0.255, 0.0.0.127, 0.0.0.63)
Na podstawie długości części "zerowej" mówi się o podsieciach n-bitowych, np 8-bitowych dla maski /24, 4-bitowych dla maski /28, itp.
W wersji
IPv6
na ogół stosuje się zapis skrócony, np.
Podział na podsieci
Jeżeli dwa urządzenia mają ustawione identyczne wartości maski podsieci, oraz początkowe fragmenty ich
adresów IP
o długości wyznaczonej przez długość maski są zgodne, wówczas te urządzenia są zaadresowane w tej samej podsieci.
Przykładowe podsieci
do tych samych podsieci należą pary takie jak np.:
- 10.0.0.1 i 10.0.0.20 z maską 255.255.255.0 (czyli /24)
- 10.0.1.10 i 10.0.0.5 z maską 255.255.0.0 (czyli /16)
- 192.168.0.1 i 192.168.0.6 z maską 255.255.255.240 (czyli /28)
ale już nie
- 10.0.1.10 i 10.0.0.5 z maską 255.255.255.0
- 192.168.0.1 i 192.168.1.1 z maską 255.255.255.248 (czyli /29)
(nieidentyczna część początkowa wyznaczana przez maskę w zapisie binarnym)
Komunikacja
Komunikacja między urządzeniami z tej samej podsieci może następować bez pośredników na poziomie warstwy sieciowej
modelu OSI
, tzn bez pośrednictwa
routerów
. Przy adresowaniu nadawanego pakietu w warstwie łącza użyty jest adres fizyczny
hosta
docelowego.
Aby urządzenia znajdujące się w różnych podsieciach mogły się komunikować, musi nastąpić
trasowanie
. Przy adresowaniu nadawanego pakietu w warstwie łącza używany jest adres
routera
. Router przekazuje dane do odpowiedniej podsieci w procesie
trasowania
(w najprostszym przypadku router posiada dwa interfejsy, pierwszy z adresem sieci źródłowej, drugi – docelowej).
Klasy
We wczesnym okresie funkcjonowania IP stosowano podział na klasy podsieci, w zależności od ich długości. Wyróżniano klasy:
- A – maska /8
- B – /16
- C – /24
W związku z gwałtownym rozwojem
Internetu
, taki podział okazał się być niepraktyczny, zaczęto więc używać masek o długościach innych niż trzy początkowo wyznaczone. Takie podejście określane jest mianem
trasowania
bezklasowego (
ang.
Classless Routing). Dzięki trasowaniu bezklasowemu uproszczona jest też agregacja tras.
Linki zewnętrzne
