Podatek od towarów i usług (VAT od ang. – Value Added Tax – podatek od wartości dodanej; PTU – rzadziej używany skrót) — podatek pośredni , obrotowy, który z założenia ma w jak najmniejszy sposób oddziaływać na ostateczną cenę towaru i usługi podlegającej opodatkowaniu (poprzez jego "przerzucalność" na kolejne fazy obrotu). W Polsce został wprowadzony przez ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 ). Jednak konieczność harmonizacji polskiego prawa podatkowego z prawem UE zmusiła polskiego ustawodawcę do uregulowania tej kwestii w nowej ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku ( Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ).

Za twórcę koncepcji tego podatku uchodzi francuski ekonomista Maurice Lauré, który opracował go w 1954 r.

Obliczanie podatku VAT

Podatek VAT jest płacony przez każdego przedsiębiorcę w łańcuchu dostaw. Na przykład z 22% podatkiem łańcuch dostaw może wyglądać następująco:

1. Producent surowca wycenia go na 100 zł (cena netto) i sprzedaje fabryce za 122 zł (100 zł + 22%, cena brutto). Następnie odprowadza 22 zł podatku VAT.
2. Fabryka wytwarza produkt, wycenia go na 150 zł (netto) i sprzedaje do sklepu za 183 zł (150 zł + 22%, cena brutto). Do zapłaty pozostaje 33 zł VAT, fabryka odlicza jednak VAT zapłacony producentowi (22 zł) i odprowadza ostatecznie 11 zł. Stanowi to 22% z 50 zł czyli "wartości dodanej" przez fabrykę w stosunku do ceny netto surowca.
3. Sklep wycenia produkt na 250 zł (netto). Ostateczna cena brutto dla konsumenta wynosi 305 zł (250 + 22%). Podatek VAT wynosi 55 zł, z czego jednak sklep odlicza 33 zł zapłacone fabryce, odprowadzając 22 zł.

Łącznie do budżetu odprowadzone zostało 55 zł (22 zł + 11 zł + 22 zł) czyli tyle samo ile wynosi wartość 22% z ceny netto 250 zł. Kwota ta została wpłacona w częściach przez wszystkich uczestników łańcucha dostaw, jednak ze względu na mechanizm odliczania faktyczny koszt podatku ponosi konsument.

Porównanie z podatkiem obrotowym

Dla porównania, w systemie z podatkiem obrotowym wartość odprowadzonego podatku mogłaby być identyczna z tą różnicą, że całą wartość 55 zł odprowadziłby ostatni podmiot w łańcuchu dostaw:

1. Producent surowca sprzedaje go fabryce po cenie netto 100 zł, żądając jednak deklaracji, że odbiorca nie jest konsumentem.
2. Fabryka wytwarza produkt i sprzedaje go do sklepu po cenie netto 150 zł, żądając analogicznej deklaracji.
3. Sklep wycenia produkt na 250 zł i dolicza do tej ceny 22% podatku obrotowego, co daje cenę 305 zł. Z kwoty brutto otrzymanej od klienta sklep odprowadza wartość podatku (55 zł).

Cechy obu systemów

Podatek VAT nakłada na wszystkie podmioty w łańcuchu dostaw większą dyscyplinę podatkową oraz większą motywację do unikania zakupów w szarej strefie – podstawą odliczenia podatku jest bowiem faktura . Jeśli tej podstawy nie ma, to dany przedsiębiorca musi odprowadzić niezmniejszoną kwotę podatku VAT.

Podatek obrotowy wymaga od kolejnych podmiotów weryfikacji deklaracji, że kupujący nie jest konsumentem, która uprawnia do nie naliczania podatku. Podatek VAT z kolei wymaga fakturowania każdej transakcji oraz szczególnej dbałości o formę oraz sposób doręczenia faktury do kupującego. W przypadku VAT każdy podmiot w łańcuchu dostaw jest zaangażowany w naliczanie, odliczanie i odprowadzanie podatku oraz ewidencję sprzedaży za pomocą faktur lub kas fiskalnych.

W obu systemach, jeśli stawka podatku jest zróżnicowana dla różnych towarów i usług, mogą istnieć wątpliwości interpretacyjne dotyczące zaszeregowania konkretnych przedmiotów sprzedaży.

Podstawowe cechy podatku od towarów i usług

Zakres przedmiotowy i miejsce świadczenia czynności

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
• eksport towarów,
• import towarów,
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Odpłatną dostawą towarów na terytorium kraju jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Odpłatną dostawą jest również:

• przeniesienie, z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu, prawa własności towarów,
• wydanie towarów w oparciu o umowę leasingu ,
• wydanie towarów między komitentem a komisantem,
• wydanie towarów przez komisanta na rzecz komitenta na podstawie umowy komisu,
• ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,
• przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (np. przypadki przekazania towarów na cele osobiste podatnika czy darowizna )

Odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej , osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Będzie to m.in.:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na to, czy są one przedmiotem dokumentu ustanawiającego tytuł prawny,
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa,
• nieodpłatne świadczenie, niebędące dostawą, na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, pod warunkiem że nie są one związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem jest to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki. Będzie to m.in:

• wywóz towarów z terytorium kraju (kraju w którym ma siedzibę podatnik) na terytorium innego państwa członkowskiego,
• przemieszczanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego

Wewnątrzwspólnotową dostawą towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, poprzez wykonanie takich czynności jak:

• przeniesienie, z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu, prawa własności towarów,
• wydanie towarów w oparciu o umowę leasingu ,
• wydanie towarów między komitentem a komisantem,
• wydanie towarów przez komisanta na rzecz komitenta na podstawie umowy komisu,
• ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,
• przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (np. przypadki przekazania towarów na cele osobiste podatnika czy darowizna )

Przez import towarów – rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przez eksport towarów – rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty.

Szczególne rodzaje przedmiotu opodatkowania:

• rozwiązania spółki cywilnej i handlowej niemającej osobowości prawnej,
• zaprzestania przez podatnika będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego do zawiadomienia właściwego organu o zaprzestaniu dokonywania działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku od towarów i usług wyklucza z kategorii przedmiotu opodatkowania:

• czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy ,
• transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans,
• czynności wykonywane przez osoby fizyczne z tytułu przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy,
• działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w ustawie o grach i zakładach wzajemnych

Przy ustalaniu istnienia obowiązku podatkowego duże znaczenie ma:

• Miejsce świadczenia:
  • przy dostawie towarów to – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do podmiotu, dla którego jest dokonywana dostawa,
  • przy towarach, które są przez podatnika dokonującego dostawy lub przez podmiot działający w jego imieniu instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez próbnego uruchomienia – miejscem tym jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane,
  • przy dostawie towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejscem tym jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy,
  • przy świadczeniu usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności
  • miejscem świadczenia usług może być miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone
• Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zakres podmiotowy

Podatnikami podatku są:

• osoby prawne,
• jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej,
• osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności

Podatnikami nie są:

• organy administracji publicznej,
• urzędy administracji publicznej w zakresie realizowanych zadań, dla realizacji których zostały one powołane (z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych).

Obowiązek podatkowy

Kwestie obowiązku podatkowego w ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r. zostały uregulowane w art. 19. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub z chwilą wykonania usługi. Ustawodawca polski określił też niektóre szczególne sytuacje, w których został inaczej określony moment powstania obowiązku podatkowego:

• obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towarów – jeżeli podatnik wysyła towar nabywcy lub wskazanej przez niego osobie trzeciej,
• obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury – jeżeli dostawa towarów lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą,
• obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar,
• obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności opłat – jeżeli import towarów objęty jest procedurą celną,
• obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą objęcia towarów tą procedurą – w przypadku objęcia towarów procedurą celną,
• obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powstania długu celnego – w imporcie towarów

Przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów i w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów oraz u małych podatników obowiązek podatkowy powstaje w inny sposób. Mianowicie:

• w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów,
• w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia,
• mały podatnik może wybrać metodę rozliczenia polegającą na tym, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem uregulowania całości lub części należności, ale nie później niż 90 dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi

Podstawa opodatkowania

Co do zasady podstawą opodatkowania jest obrót. Przez obrót rozumie się kwotę należną z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, a kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także:

• otrzymana dotacja,
• subwencja,
• inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług

Jeżeli przy wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu nie została określona cena, to podstawą opodatkowania jest wartość towarów lub usług obliczona według cen stosowanych w obrotach z głównym odbiorcą, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Jeżeli przedmiotem opodatkowania jest świadczenie usług, to podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Przy imporcie towarów podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło.

Przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podstawą opodatkowania jest kwota, jaką nabywca jest zobowiązany zapłacić.

Stawki podatku

Podstawową stawką w Polsce jest stawka 22%, dla niektórych towarów i usług przewidziano stawki obniżone: 7% oraz 3% (stawka 3% obejmuje nieprzetworzone produkty rolne^[1] a 7% m.in.: leki, książki, zabawki, żywność itp.). Istnieje również stawka w wysokości 6% – jest to naliczana przez nabywcę towarów od rolnika ryczałtowego (art. 115 ust. 2 ustawy o VAT); nie jest to w zasadzie stawka, którą są opodatkowane towary lub usług, ale zryczałtowana kwota zwrotu VAT dla rolnika ryczałtowego, który jest z VAT zwolniony.

Istnieje również stawka 0%, która obowiązuje przy:

• wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów,
• eksporcie towarów.

Przy świadczeniu usług w handlu i gastronomii podatnik może obliczać kwotę VAT od wartości brutto towaru (art. 85 Ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług) stosuje wówczas stawki:

• 18,03% wartości brutto , dla towarów i usług objętych stawką 22%
• 6,54% wartości brutto dla towarów i usług objętych stawką 7%
• 2,91% wartości brutto dla towarów i usług objętych stawką 3%

Ponadto niektóre czynności są zwolnione od podatku. Oznacza to między innymi, że świadczący czynności zwolnione w przeciwieństwie do tych, którzy świadczą usługi opodatkowane stawką 0%, nie mogą dokonać odliczenia podatku naliczonego zapłaconego podczas świadczenia tych usług np. biegły lekarz w celu świadczenia usług wydawania orzeczeń (co jest zwolnione od podatku VAT), dokonał zakupu biurka. Przy zakupie biurka zapłacił 22% podatek. Ten podatek nie może zostać przez niego odliczony, gdyż świadcząc usługę wydania orzeczenia nie opodatkowuje jej – czyli nie jest od niej odprowadzany podatek, który lekarz miałby przekazać do urzędu skarbowego.

Minimalną podstawową (nieobniżoną) stawką podatku VAT jaką mogą stosować Państwa Członkowskie Unii Europejskiej jest 15%. Granica ta wynika z Dyrektywy Rady Europejskiej 2006/112/EC. Górna granica stawki podstawowej nie jest ograniczona, a jedynie w 2005 roku Państwa Członkowskie podjęły niewiążące zobowiązanie do nie wprowadzania stawek VAT powyżej 25% do końca 2010 roku^[2]. W praktyce Państwa Członkowskie stosują różne stawki podatku VAT, od najniższych (15% - Cypr , Luksemburg ) do najwyższych (25% - Szwecja , Dania , Węgry ).

Zasady obliczania podatku

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podatkiem naliczonym jest:

• suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika,
• suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego (w przypadku importu),
• zryczałtowany zwrot podatku,
• kwota podatku należnego od importu oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju. Ponadto podatnik ma również prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą określonych czynności wykonywanych na terytorium kraju.

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę podatku należnego za następne okresy.

Podatnikom, którzy dokonują obrotu opodatkowanego w całości lub w części, stawką niższą niż 22%, przysługuje prawo do zwrotu z urzędu skarbowego różnicy podatku do wysokości nieprzekraczającej równowartości 22% obrotu opodatkowanego stawkami obniżonymi oraz podatku naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług.
Podatnikom dokonującym sprzedaży opodatkowanej wyłącznie stawką 22%, u których podatek naliczony jest wyższy od podatku należnego, przysługuje zwrot różnicy podatku z urzędu skarbowego w kwocie wyższej od kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

Procedury szczególne

Procedury szczególne w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą:

• drobnych przedsiębiorców,
• rolników,
• świadczenia usług turystycznych,
• dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, złota inwestycyjnego, zwrotu podatku podróżnym,
• świadczenia na terytorium Wspólnoty usług elektronicznych,
• wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych.

Drobnych przedsiębiorców (tzw. małych podatników VAT) zwalnia się z podatku wówczas, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym równowartości 10 tys. euro wyrażonej w złotych, a od roku 2008 50 tys. złotych. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku^[3].

Rolnikowi ryczałtowemu, który dokonuje dostawy produktów rolnych, przysługuje zryczałtowany zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nabywca produktów rolnych od rolnika ryczałtowego nalicza do wartości netto zakupionego towaru podatek w wysokości 6% i wypłaca go rolnikowi. Kwota ta jest zaliczana u nabywcy jako podatek naliczony. Stosowanie tej zasady obwarowane jest kilkoma warunkami.

Przy świadczeniu usług turystycznych podstawę opodatkowania stanowi kwota marży pomniejszona o kwotę podatku należnego. Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników, dla bezpośredniej korzyści nabywcy usługi.

Sposób zapłaty podatku

Zarejestrowani podatnicy podatku VAT są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Mali podatnicy (podatnicy u których wartość sprzedaży – wraz z kwotą podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro), którzy wybrali metodę kasową mogą składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Krytyka podatku

Podatek od wartości dodanej w Polsce jest dość szeroko krytykowany z powodu relatywnie wysokiej stawki (22%) – jednej z wyższych w Europie (dla porównania w Niemczech 1 stycznia 2007 stawkę zwiększono z 16% do 19%; we Francji podstawowa stawka jest równa 19,6%; w Hiszpanii 16%. W każdym z tych krajów, podobnie jak w Polsce, występują też stawki obniżone).

Ponadto, przepisy prawa skłaniają wielu mniejszych podatników do zaniżania dochodu, w celu znalezienia się w grupie podatników, którzy są zwolnieni od podatku (gdyż nie przekroczyli obrotu 50 000 zł).

Warto też pamiętać, że zgodnie z przepisami, osoba fizyczna, która sprzeda co najmniej jedno, albo tym bardziej dwa mieszkania, może zostać uznana za podatnika VAT (gdyż przekroczy limit zwolnienia 50 000 złotych), gdyż urząd skarbowy może uznać to za dostawę towarów. Interpretacje poszczególnych urzędów skarbowych oraz izb, są w tym temacie sprzeczne.

Podatek od towarów i usług służy opodatkowaniu konsumpcji, dlatego też niektórzy uznają, iż uderza on przede wszystkim w ludzi biednych^[4] – Osoba zarabiająca niewiele większość zarobków wydaje na utrzymanie, czyli w większości towary i usługi obłożone podatkiem VAT. Osoba zarabiająca więcej może np. zakupić mieszkanie (na rynku wtórnym opodatkowane tylko podatkiem od czynności cywilnoprawnych) albo zainwestować w grę na giełdzie (podatek "Belki" o stawce 19%).

Po wejściu do Unii Europejskiej, Polska straciła w dużej części możliwość stosowania preferencyjnych stawek wobec niektórych towarów i usług – jak np. 3-procentowej stawki podatku VAT na środki produkcji rolnej. Różne kraje UE są na różnych etapach rozwoju i dla Polaków wzrost cen żywności może być bardziej znaczący niż dla obywateli bardziej rozwiniętych krajów UE.

Podatek VAT generuje znaczne koszty zewnętrzne związane ze skomplikowanym sposobem jego naliczania, fakturowania oraz odliczania przez kolejne podmioty. Koszty te, ponoszone przez przedsiębiorców, wpływają na końcową cenę produktów i usług^[5][6].

W Polsce liczne problemy po stronie przedsiębiorców powoduje niezwykle skomplikowana konstrukcja prawa opisującego zasady odprowadzania podatku VAT, niejasności dotyczące klasyfikacji poszczególnych towarów i usług, a co za tym idzie stawek podatku, jakie należy do nich zastosować oraz równie niejasne, skomplikowane i często zmieniane zasady jego odliczania (np. samochody "z kratką")^[7][8][9].

Niekorzystny dla przedsiębiorców jest także moment, w którym powstaje zobowiązanie podatkowe czyli w momencie wystawienia faktury, a nie w momencie wpłynięcia środków od kupującego – przedsiębiorcy muszą odprowadzić pełną wartość podatku VAT nawet jeśli kupujący zwleka z płatnością.

Dalsze koszty są związane ze ściąganiem podatku VAT i ponoszone są przez Skarb Państwa . Centrum im. Adama Smitha ocenia, że w Polsce stanowią one połowę kwoty przychodów z podatku VAT^[10].

Dzięki istnieniu zerowej stawki VAT możliwe jest wyłudzanie nienależnych zwrotów tego podatku dla fikcyjnych "transakcji karuzelowych". W skali całej Unii Europejskiej wielkość tych wyłudzeń oceniana jest od 50 miliardów euro rocznie^[12] do 100 miliardów ^[13] rocznie.

Równocześnie odliczeniowy charakter podatku VAT skutkuje istnieniem czarnego rynku "kosztów", polegającego na księgowaniu faktur VAT za niewykonane w rzeczywistości usługi w celu obniżenia należnej stawki VAT^[14].

Przypisy

Zobacz też

• podatki w Unii Europejskiej
• stawka obniżona
• stawka podstawowa VAT
• stawka zerowa