Onomakritos (ur. ok. 530 , zm. 480 p.n.e. ) – grecki poeta i redaktor wyroczni (χρησμολόγος, z gr. χρησμός), związany z dynastią Pizystratydów .

Herodot podaje, że Hipparch , syn Pizystrata zlecił Onomakritosowi zebranie i uporządkowanie wyroczni Muzajosa . Jednak po tym, jak poeta Lasos z Hermione^[1] udowodnił mu dopuszczenie się fałszerstwa przepowiedni, Onomakritos został przez Hipparcha wygnany z Aten . Pojednał się z Pizystratydami po obaleniu tyranii. Według Herodota Onomakritos przebywał na dworze Kserksesa , króla Persji i zachęcał go swoimi wyroczniami do wojennej wyprawy przeciwko Grecji^[2].

Pauzaniasz uważał Onomakritosa za autora niektórych utworów przypisywanych Muzajosowi ^[3]. Również dzięki Pauzaniaszowi wiadomo, że Onomakritosowi przypisywano reformę i upowszechnienie kultu dionizyjskiego. Poeta był autorem pieśni kultowych ku czci Dionizosa ^[4].

Onomakritos był również uważany za członka rzekomej komisji Pizystrata ^[5], powołanej w celu zebrania, uporządkowania i zredagowania poematów Homera . Obecnie większość badaczy uważa, że komisja Pizystrata nie istniała (najwcześniejsze poświadczenie tej tradycji pochodzi dopiero z czasów Cycerona^[6]), jednak przekazy o udziale Onomakritosa w pracach komisji świadczą o tym, że Onomakritos uważany był w starożytności za wybitnego znawcę poezji.

Przypisy

Bibliografia

• Herodot 7.6 ; Pauzaniasz 1.22.7 , 8.37.5
• Lengauer Włodzimierz, Hieroi Logoi – tajne nauki Starożytnych Greków, Ars Regia 1993, nr 1 (2), s. 13-34