Lew Włodzimirskij (ur. 1903 - zm. 1953 ), generał porucznik , wieloletni funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa OGPU / GUGB - NKWD / NKGB / MGB / MWD , m.in. naczelnik Służby Śledczej Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego Związku Radzieckiego (NKGB ZSRR).

Służbę w organach bezpieczeństwa państwowego rozpoczął w maju 1928 roku, w jednym z 12 okręgów Zjednoczonego Państwowego Zarządu Politycznego (OGPU). Następnie do kwietnia 1930 r. służył w jego administracji, a do lipca 1934 r. w administracji okręgu północnokaukaskiego OGPU. Od lipca 1934 roku do 1937 roku w Oddziale Tajno-Politycznym (SPO) Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego Kaukaskiego NKWD. W maju 1938 roku został przeniesiony do centrali NKWD na Łubiance , gdzie służył w Wydziale Tajno-Politycznym Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego ( GUGB ) przy Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych (NKWD), do 22 grudnia 1938 roku. (Po nadaniu pionom GUGB numeracji, Wydział [Oddział] Tajno-Polityczny stał się Wydziałem 2). W 1939 w Głównym Zarządzie Ekonomicznym, następnie przeniesiony do kontrwywiadu, gdzie pełnił funkcję pierwszego zastępcy naczelnika Wydziału III GUGB-NKWD. Po reorganizacji organów bezpieczeństwa i wywiadu w lutym 1941 roku, czego wynikiem było utworzenie odrębnego pionu o nazwie Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego (sk. NKGB), Włodzimirskij został naczelnikiem Służby Śledczej NKGB, później do maja 1946 roku pracował w jednym z Zarządów NKGB od 1946 roku MGB (Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR). Od sierpnia do połowy listopada 1946 roku był naczelnikiem Zarządu MGB, następnie do marca 1953 roku pełnił obowiązki naczelnika Głównego Zarządu Kadr przy SM ZSRR . Ostatnim jego stanowiskiem w MGB była funkcja naczelnika Służby Śledczej przy jednym z zarządów MGB.

Po aresztowaniu Ławrientija Berii , Włodzimirskij został zwolniony z MGB 17 lipca 1953 roku. Tego samego dnia został aresztowany. Rozstrzelano go 27 grudnia 1953 roku.