Leonid Fokiejewicz Basztakow (ur. w 1900 , zm. w 1970 ) - funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa - OGPU , NKWD , NKGB i MGB w stopniu generała majora , m.in. naczelnik Wydziału 1 Specjalnego NKWD. Jeden z członków (obok Bogdana Zacharewicza Kobułowa i Wsiewołoda Nikołajewicza Mierkułowa ) Kolegium Specjalnego NKWD , tzw. trójki NKWD (Osoboje Sowieszczanije), kierującego między innymi wymordowaniem polskich jeńców wojennych. Jeden z odpowiedzialnych za masowy mord na polskich oficerach w Katyniu .

Urodzony w Samarskiej guberni w 1900 roku w rosyjskiej rodzinie robotniczo-chłopskiej.
W latach 1911 - 1915 , uczył się w szkole dla początkujących, ukończył także 7 klas szkoły gramatyki dla dorosłych w Samarze . Do 1922 roku pracował w różnych miejscach i na różnych stanowiskach, m.in w górach, gdzie zajmował się kontuzjami, jako księgowy przy produktach pokarmowych, oraz jako księgowy przy rejestracji w miejscowym okręgu wojskowym.

Służbę w organach bezpieczeństwa, wówczas w Zjednoczonym Państwowym Zarządzie Politycznym - OGPU , rozpoczął w październiku 1922 roku. Początkowo, prawdopodobnie ze względu na swój zawód i doświadczenie, był księgowym w Oddziale Specjalnym (OO) 33. i 34. dywizji piechoty OGPU. W latach 1925 - 1928 był pełnomocnikiem w Oddziale Ekonomicznym (EKO) w terenowych organach GPU Samarskiej Guberni, a następnie do 1929 roku pełnomocnikiem (EKO) w Pełnomocnym Przedstawicielstwie (PP) przy Zjednoczonym Państwowym Zarządzie Politycznym ( OGPU ) w jednym z okręgów ZSRR . W sierpniu tego samego roku w został wysłany do Moskwy na kurs w szkole organów bezpieczeństwa wewnętrznego OGPU, który ukończył w 1930 roku. Przez następne 7 lat służył w Moskiewskiej Szkole OGPU/ NKWD jako szef jednego z wydziałów laboratoryjnych, a w marcu 1937 roku został przeniesiony do centrali NKWD jako oficer operacyjny 7. Oddziału VIII Wydziału (USO - Ewidencyjno-Statystyczny) w Głównym Zarządzie Bezpieczeństwa Państwowego NKWD , po reorganizacji organów NKWD z oddziałów na zarządy w połowie 1938 roku, Basztakow został oficerem operacyjnym w 7. Oddziale Wydziału 1 Specjalnego NKWD ZSRR. W październiku 1938 roku został przeniesiony do 10. Oddziału przy Wydziałe 1. Specjalnym na stanowisko jego naczelnika. Jeszcze w tym samym roku został zastępcą naczelnika a w marcu 1940 roku naczelnikiem Wydziału 1. Specjalnego NKWD ZSRR.
Na tym właśnie stanowisku był w składzie wspomnianej wyżej tzw. trójki NKWD , zajmującej się bezpośrednio z ramienia NKWD na polecenie Biura Politycznego WKP(b) wymordowaniem polskich jeńców wojennych i nie tylko.
Na tym stanowisku pozostał do lutego 1941 roku czyli do utworzenia odrębnego Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego NKGB ZSRR, do którego został przeniesiony na stanowisko naczelnika Wydziału II NKGB . Po ponownym utworzeniu jednolitego NKWD przeszedł ponownie na stanowisko naczelnika Wydziału 1. Specjalnego. Później w lutym 1942 roku został długoletnim naczelnikiem Wyższej Szkoły NKWD / NKGB / MGB , sprawował ów stanowisko do maja 1947 roku. Do 1951 roku zajmował różne stanowiska w Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR .

Stopnie wojskowe i odznaczenia

• 1936 - lejtnant bezpieczeństwa państwowego
• 1938 - starszy lejtnant bezpieczeństwa państwowego
• 1939 - kapitan bezpieczeństwa państwowego
• 1940 - major bezpieczeństwa państwowego
• 1941 - starszy lejtnant bezpieczeństwa państwowego
• 1943 - komisarz bezpieczeństwa państwowego
• 1945 - generał-major bezpieczeństwa państwowego

• 1940 - Order Czerwonej Gwiazdy
• 1942 - Order Zasłużonego Pracownika NKWD
• 1943 - Order Czerwonej Gwiazdy
• 1944 - Order Czerwonego Sztandaru
• 1946 - Order Lenina
• Gwiazda Partyzancka 1 stopnia

Źródła

• Sergo Beria BERIA mój ojciec w sercu stalinowskiej władzy, Warszawa wydawnictwo Magnum
• Paweł Piotr Wieczorkiewicz ŁAŃCUCH ŚMIERCI Czystka w Armii Czerwonej 1937-1939, Rytm