Lej źródliskowy, lej źródłowy, cyrk źródłowy, kocioł źródłowy - nieckowate zamknięcie
doliny
o stromych
stokach
otaczające
niszę źródłową
ze
źródłem
, będącym początkiem
cieku wodnego
. Zbocza leja z biegiem czasu osuwają się, zaś materiał skalny unoszony jest przez wody płynące od źródła, a cała forma stopniowo przesuwa się wstecz (wraz ze źródłem). Leje źródłowe spotyka się w Polsce m.in. na zboczach
Babiej Góry
i na zachodnim obrzeżu
Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej
. Rzeka
Centuria
ma rozwinięty w piaskach lej źródłowy ze stromymi zboczami o wysokości do 30 m[1].
Przypisy
↑ Marcinkiewicz Andrzej red. Atlas form i typów rzeźby terenu Polski. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego. Warszawa 1960
Inne hasła zawierające informacje o "Lej źródłowy":