Piotr Tylicki
Herb Piotr Tylicki
Data i miejsce urodzenia	1543 Kowal
Data i miejsce śmierci	13 lipca 1616 Kraków
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	1595 ( biskup chełmiński ) 1600 ( biskup warmiński ) 1603 ( biskup włocławski ) 1607 ( biskup krakowski )
Sakra biskupia	październik 1595

Piotr Tylicki herbu Lubicz (ur. 1543 w Kowalu koło Włocławka – zm. 13 lipca 1616 w Krakowie ) – biskup chełmiński , następnie warmiński , kujawski i krakowski , podkanclerzy koronny , referendarz wielki koronny , sekretarz królewski .

Pochodził z niezamożnej szlachty, był synem Andrzeja, wójta miasta Kowala. Studiował prawo w Akademii Krakowskiej , w wieku 45 lat przyjął święcenia diakonatu. Pracował w kancelarii królewskiej, za panowania Stefana Batorego został sekretarzem królewskim ; zgromadził wiele beneficjów kościelnych - był kanonikiem w Przemyślu, Warszawie, Sandomierzu, Krakowie, Płocku, Poznaniu i na Warmii ( 1584 ), scholastykiem w Łęczycy, prepozytem w Gnieźnie oraz proboszczem w Małogoszczy. W 1591 został z nominacji króla Zygmunta Wazy referendarzem koronnym, w latach 1598 - 1604 sprawował godność podkanclerzego koronnego . Towarzyszył królowi Zygmuntowi w nieudanej wyprawie w obronie tronu Szwecji ( 1598 ).

Po śmierci biskupa chełmińskiego Piotra Kostki w styczniu 1595 otrzymał nominację królewską na to biskupstwo; 17 sierpnia 1595 został zatwierdzony przez papieża i konsekrowany w Krakowie w październiku 1595; został jednocześnie administratorem diecezji pomezańskiej. Jako biskup wprowadził do Torunia jezuitów , przeciwstawiał się jednocześnie budowie szkół i kościołów ewangelickich. W 1597 przeprowadził wizytację generalną biskupstwa. W 1599 nadał nowe statuty kapitule chełmińskiej, a w 1600 erygował nowy, piąty kanonikat w kapitule. Poparł projekt kodyfikacji pruskiego prawa ziemskiego (1598). 5 czerwca 1600 został wybrany przez kapitułę warmińską biskupem diecezji warmińskiej; otrzymał papieską prekonizację 7 października 1600 i objął rządy w lutym 1601 . W okresie sprawowania rządów w diecezji warmińskiej zajmował się przede wszystkim sprawami państwowymi, m.in. prowadził akcję dyplomatyczną, mającą na celu pozyskanie elektora brandenburskiego dla koalicji antyszwedzkiej; odbył jednak generalną wizytację diecezji warmińskiej, a także nadał nową regułę zakonowi katarzynek w Braniewie ( 1602 ). W bieżącej pracy w diecezji był zastępowany przez administratora, kanonika Jana Pisińskiego.

W listopadzie 1603 został mianowany przez króla biskupem kujawsko-pomorskim, objął rządy w nowej diecezji latem 1604 ; już w styczniu 1607 został przeniesiony na biskupstwo krakowskie, gdzie pozostał do końca życia. W diecezji krakowskiej zajął się wprowadzaniem reform soboru trydenckiego , dbał o dyscyplinę wśród duchowieństwa. Wspierał Akademię Krakowską, a także klasztory, szpitale i kościoły. Ufundował stypendium dla studentów Akademii Krakowskiej pochodzących z Warmii; w 1615 razem z bratem Jakubem ufundował kaplicę Tylickich w kościele dominikanów św. Mikołaja w Toruniu .

Bibliografia

• Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965 - 1999, , Warszawa 2000.
• Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku, Olsztyn 1988.

Poprzednik Bernard Maciejowski

Książę siewierski 1609 - 1616

Następca Marcin Szyszkowski

Poprzednik Andrzej Batory

Książę sambijski 1600 - 1604

Następca Szymon Rudnicki

Poprzednik Piotr Kostka

Biskup chełmiński 1595 - 1600

Następca Wawrzyniec Gembicki

Poprzednik Andrzej Batory

Biskup warmiński 1600 - 1604

Następca Szymon Rudnicki

Poprzednik Jan Tarnowski

Biskup włocławski 1603 - 1607

Następca Wojciech Baranowski

Poprzednik Bernard Maciejowski

Biskup krakowski 1607 - 1616

Następca Marcin Szyszkowski