Hugo Alvar Henrik Aalto (ur. 3 lutego 1898 w Kuortane, zm. 11 maja 1976 w Helsinkach ) – fiński modernistyczny architekt i projektant form przemysłowych.

A Aalto i E. Aalto: Budynek Technicznego Uniwersytetu Helsińskiego w Helsinkach

A. Aalto i E. Aalto: Teatr w Essen

Był ceniony za swoje humanistyczne podejście do architektury . Jego prace obejmują architekturę, meble i wyroby szklane. Był jednym z pierwszych i najbardziej wpływowych architektów skandynawskiego ruchu modernistycznego oraz od 1928 członkiem Congrès International d'Architecture Moderne . Najważniejsze prace to gmach kongresowy Finlandia Talo w Helsinkach i zespół szkół uniwersytetu technologii w Helsinkach. Do wyrobów szklanych Aalto'a należy m.in. światowej sławy "Wazon Aalta".

Studiował architekturę na Politechnice w Helsinkach w latach 1916 - 1921 u Armasa Lindgrena. Wrócił do Jyväskylä , gdzie otworzył swoje pierwsze biuro architektoniczne w 1923 . Rok później ożenił się z architektką Aino Marsio. W 1927 przeniósł biuro do Turku , a w 1933 do Helsinek. W 1934 bierze pierwszy raz udział w wystawie wzornictwa przemysłowego, a rok później wraz z żoną Aino, Maire Gullichsen i Nilsem Gustavem Hahlem założył firmę Artek, produkującą wyposażenie wnętrz, przede wszystkim meble i lampy . Aalto opatentował pierwsze krzesło zawieszone o ramie ze sklejki . W 1940 został profesorem architektury na Massachusetts Institute of Technology w Cambridge , gdzie wykładał do 1949 . W 1949 zmarła Aino Aalto. W 1952 Alvar Aalto ożenił się ze znacznie od siebie młodszą Elissą Mäkiniemi i wziósł swój dom letni na wyspie Muuratsalo. W 1955 został członkiem Akademii Fińskiej, a w latach 1963 - 1968 był jej prezesem.

Główne dzieła

• willa Mannera w Töysä, 1923
• biblioteka miejska w Wyborgu , 1927 - 1935
• sanatorium gruźlicze w Paimio, 1929 - 1933
• dom własny w Riihitie, 1935 - 1936
• pawilon fiński na wystawie światowej w Nowym Jorku , 1938
• villa Mairea w Noormarkku, 1938 - 1939
• Techniczny Uniwersytet Helsiński w Espoo koło Helsinek, 1949 - 1974
• dom wielorodzinny na wystawie Interbau w Berlinie , 1955
• Finlandia Talo 1967 - 1971