Zabawka ( Wieże Hanoi ) wykonana ze sklejki (skrajne, zewnętrzne warstwy są wykonane z lepszego gatunku drewna, podczas gdy na wewnętrzne warstwy użyto pośledniejszego, ciemniejszego materiału)

sklejka (grubość 15 mm)

Sklejka (potocznie dykta) jest to materiał kompozytowy sklejony z krzyżujących się cienkich warstw drewna . Zwykle składa się z nieparzystej ilości warstw. Sklejki wytwarza się z różnych gatunków drewna. Najczęściej z brzozy , olchy , sosny , rzadziej z buku lub z drzew egzotycznych. Wewnętrzne warstwy sklejki często są z innego, tańszego gatunku niż zewnętrzne.

Ze względu na rodzaj zastosowanego w produkcji kleju wyróżnia się sklejki suchotrwałe i wodoodporne. Wodoodporność dotyczy tylko kleju, a nie całej sklejki, która jako produkt drewniany nie jest odporna na wodę.

Sklejka daje się względnie łatwo modelować (wyginać) na gorąco, co pozwala na wytwarzanie kształtów przydanych np. w meblarstwie . Dzięki temu, sklejka jest używana powszechnie do produkcji mebli domowych i biurowych. Jest też używana w budownictwie , do produkcji opakowań, w szkutnictwie .

Sklejka lotnicza różni się od zwykłej lepszą jakością, dokładnością wykonania i wytrzymałością. Zawsze jest klejona klejem wodoodpornym. Prawie zawsze wytwarzana jest z brzozy. O precyzji wykonania sklejki lotniczej świadczy fakt, ze najcieńsza sklejka lotnicza ma grubość 0,4 mm i sklejona jest z trzech warstw drewna. Obecnie w lotnictwie w bardzo małym zakresie wykorzystuje się sklejkę, tylko na elementy drugorzędne lub do remontu starych szybowców. Niewielkie ilości sklejki lotniczej używane są przez modelarzy.

W czasie II wojny światowej produkowany był z drewna, głównie ze sklejki, brytyjski samolot myśliwsko-bombowy De Havilland Mosquito .

Proces powstawania sklejki:

• obróbka hydrotermiczna drewna (kilkadziesiąt godzin w wodzie o temperaturze ok. 50° C)
• korowanie i oczyszczanie z łyka
• przecinanie kłód drewna na wymiar dostosowany do gabarytów łuszczarki
• skrawanie nożem łuszczarki z obracających się kloców drewna taśm forniru
• łączenie taśm forniru w płaty odpowiadające wymiarom sklejki,
• suszenie płatów,
• naprawianie wad ( sęki i pęknięcia) przez wycięcie wadliwego fragmentu i wklejenie w to miejsce kawałka forniru bez wad
• klimatyzacja,
• nanoszenie kleju,
• formowanie zestawu sklejki,
• sprasowywanie,
• obrzynanie i ewentualnie szlifowanie,
• klasyfikacja.

proces powstawania sklejki

Zobacz też

• płyta paździerzowa
• płyta pilśniowa
• Balenit