Etomidat –
organiczny
związek chemiczny
, lek działający nasennie i przeciwdrgawkowo, stosowany do
znieczulenia
ogólnego. Wpływa silnie hamująco na
twór siatkowaty
w
pniu mózgu
. Pod względem chemicznym jest to pochodna
imidazolowa
.
Właściwości
Działanie po dożylnym podaniu występuje już po około 1 min i trwa 5-7 min. Może być przedłużony kolejnymi mniejszymi dawkami leku. Działanie etomidatu następuje przez receptory GABA. Powoduje zmniejszony przepływ mózgowy i zmniejszone zapotrzebowanie mózgu na tlen. Nie wywołuje snu ponarkotycznego.
Metabolizm
jest szybki, lek jest wydalany z
moczem
.
Wskazania
Używany do indukcji
znieczulenia ogólnego
, szczególnie u chorych z chorobami układu krążenia, lub chorych z
uczuleniami
. Etomidat zmniejsza zużycie tlenu przez
mózg
i przepływ mózgowy, co jest wykorzystywane u chorych po urazach mózgu i przy operacjach
neurochirurgicznych
w celu zmniejszenia ciśnienia śródczaszkowego.
Dawkowanie
Dożylnie w dawkach 0,15-0,3 mg/kg mc. Zalecane jest powolne wstrzykiwanie w ciągu 20-40 sekund do większej
żyły
.
Działania niepożądane
Podczas wstrzykiwania może występować
ból
i ruchy mimowolne. Rzadziej występują
nudności
,
zawroty głowy
i
drżenia mięśniowe
. Dłuższe podawanie powoduje zmniejszenie przepływu krwi przez
wątrobę
i zwiększenie rozpadu
krwinek czerwonych
. Może nasilać obniżenie
ciśnienia krwi
powodowane lekami
hipotensyjnymi
wskutek zmniejszenia naczyniowego oporu obwodowego.
Preparaty
organiczny
związek chemiczny
Bibliografia
- Danysz A, red. Podstawy farmakologii. Wrocław: Volumed; 1996
Przypisy