Cecil Frank Powell
Urodzony	5 grudnia 1903 Tonbridge
Zmarł	9 sierpnia 1969 Bellano
Zawód	fizyk

Cecil Frank Powell (ur. 5 grudnia 1903 w Tonbridge , Kent , Wielka Brytania , zm. 9 sierpnia 1969 w Bellano , Włochy ) – angielski fizyk , laureat Nagrody Nobla za rozwinięcie metody (kliszy) fotograficznej badania procesów jądrowych i za odkrycia związane z mezonami , dokonane przy zastosowaniu tej metody.

Ukończył Uniwersytet Cambridge w 1925 , i w latach 1925-27 pracował w Cavendish Laboratory pod kierownictwem Charlesa Wilsona i Ernesta Rutherforda . W początkowym okresie pracy zajął się zjawiskami związanymi z kondensacją i zachowaniem pary, rezultaty jego badań miały bezpośredni wpływ na konstrukcję turbin parowych .

W 1927 po uzyskaniu doktoratu przeniósł się do uniwersytetu w Bristolu . W 1936 wziął udział w wyprawie naukowej do Indii jako sejsmolog , po powrocie kontynuował pracę na uniwersytecie bristolskim gdzie w 1948 otrzymał tytuł profesora.

W Bristolu zajmował się głównie rozwijaniem techniki dokładnego pomiaru ruchliwości pozytywnych jonów . W 1933 rozpoczął serię eksperymentów z promieniowaniem kosmicznym używając metody bezpośredniego zapisu zderzeń na emulsję fotograficzną. Skorzystał z tej samej metody badając energię neutronów – obliczał ją poprzez mierzenie długości śladu pozostawionego przez odbijany od neutronu proton . W trakcie badań, przy współpracy z Guiseppe Occhialini i César Lattes odkrył nową cząstkę, wcześniej teoretycznie przewidzianą przez Hideki Yukawę , pion .

Za swoje osiągnięcia otrzymał doktoraty honoris causa od uniwersytetów w Dublinie , Bordeaux i Warszawie , był także zagranicznym członkiem Akademii Nauk ZSRR .

W 1932 Powell ożenił się z Isobel Therese Artner, jego asystentką, z którą miał dwie córki.

Linki zewnętrzne

• Biografia Powella na stronie Fundacji Nagrody Nobla
• Artykuł w magazynie "Nature"