Johann Heinrich Füssli : Odyseusz przed Scyllą i Charybdą

Charybda ( gr . Χάρυβδις Charybdis) – w mitologii greckiej jeden z dwóch potworów morskich (drugim była Scylla ) czyhających na żeglarzy po obu stronach cieśniny, lokalizowanej jako Cieśnina Mesyńska lub w okolicach przylądka Skylla w północno-zachodniej Grecji .

Charybda była córką Posejdona i Gai . Za chciwość i żarłoczność została zamieniona przez Zeusa w potwora wchłaniającego, a następnie wypluwającego masy wody morskiej wraz z okrętami.

Scylla i Charybda występują w Odysei Homera . Odyseusz , za radą Kirke , unika Charybdy, płynąc bliżej Scylli. Udaje mu się przepłynąć pomiędzy nimi, ale Scylla porywa sześciu członków jego załogi. Później Odyseusz będąc sam, płynie niedaleko Charybdy, a utopienia unika przez złapanie się figowego konaru.

Od imion potworów pochodzi wyrażenie znaleźć się między Scyllą i Charybdą, oznaczające sytuację, w której niebezpieczeństwo zagraża z dwóch stron.