Na mapach: 41°42'56″N 21°46'32″E / 41.71556, 21.77556

Wełes ( 1946 - 1991 Titov Veles; maced. Велес, tur. Köprülü, gr. Βελεσά – Welesa) – miasto w centralnej Macedonii , u ujścia Topolki do Wardaru . Ośrodek administracyjny gminy Wełes. Liczba mieszkańców – 43 716 osób (92% Macedończyków , 4% Turków ) [2002], wysokość – 206 m n.p.m.

Co najmniej od 168 r. p.n.e. w miejscu dzisiejszego Wełesu istniało miasto Bilazora – siedziba królów Peonii . Po zasiedleniu okolicy przez Słowian w VII wieku miasto otrzymało obecną nazwę. W XIV wieku miasto przyłączono do Serbii, a niedługo potem zostało zdobyte przez Turków. Szybszy rozwój Wełesu nastąpił dopiero pod koniec XIX wieku, po wybudowaniu kolei wardarskiej ze Skopja do Salonik . Od połowy XIX wieku Veles był jednym z ośrodków macedońskiego ruchu narodowowyzwoleńczego – stąd pochodziło wielu działaczy narodowych, tutaj już w latach czterdziestych XIX wieku otwarto pierwszą szkołę z macedońskim językiem nauczania.

Dzisiejszy Wełes jest jednym z największych ośrodków przemysłowych Macedonii – działają tu huta cynku i ołowiu oraz zakłady przemysłu maszynowego, lekkiego i chemicznego. Veles jest ważnym węzłem kolejowym – od głównej linii ze Skopja do Salonik odchodzą tu linie do Koczani przez Sztip i do Floriny przez Prilep i Bitolę . Przez miasto przebiega droga E75 .

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona miasta
• Google Maps