|
Mak alpejski
Mak alpejskiRzadki okaz o żółtych kwiatach Mak alpejski (Papaver burseri) nazywany także m. tatrzańskim lub m. Bursera –
gatunek
rośliny należący do rodziny
makowatych
. Rośnie dziko w wysokich partiach gór
Europy
. Licznie występuje w
Wielkiej Fatrze
. W
Polsce
wyłącznie w
Tatrach
i jest rzadki. Jest również uprawiany. Morfologia- Pokrój
- Tworzy niskie darnie o wysokości 10-20 cm. Oprócz kwitnących pędów wytwarza liczne pędy płonne. Pędy w nasadzie otulone starymi liśćmi.
-
Liście
- Wyłącznie
różyczkowe
, sinozielone, ogonkowe,
3-4-razy pierzastosieczne
. Poszczególne listki zakończone szczecinką.
-
Łodyga
-
Głąbik
kwiatowy wysokości do 20
cm
, brunatno owłosiony.
-
Kwiaty
-
Kwiat
o średnicy do 2,5 cm
cm
(u typowego gatunku), 4 płatki
białe
z żółtą nasadą lub
żółtawe
(rzadko). Działki kielicha gęsto owłosione. Wewnątrz pojedynczy słupek z tarczowatym, 4-6 promieniowym znamieniem i liczne pręciki. Pączki są zwisające, podczs rozkwitania ich szypułki prostują się.
-
Owoc
- Kulistojajowata i pokryta szczecinkami
torebka
zwana
makówką
.
Biologia i ekologia
Bylina
. Kwitnie od lipca do sierpnia, zapylany jest przez owady. Doskonale umacnia swoimi rozgałęzionymi korzeniami luźne piargi. Gdy zostanie przez nie zasypany, na ogół przebija się na powierzchnię nowym pędem.
Siedlisko
:
piargi
, skały, murawy. Dużo częściej na podłożu wapiennym, ale występuje również na granicie. W Tatrach spotykany jest we wszystkich
piętrach roślinności
, ale główny obszar jego występowania to
piętro alpejskie
, dochodzi do 2350 m n.p.m.
Hemikryptofit
. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla związku (All.) Papaverion tatrici[2]. Liczba
chromosomów
2n= 14[3] Zastosowanie-
Roślina ozdobna
ogródków skalnych. Kwiaty kwitną krótko, ale pojawiają się stale od maja do sierpnia. Swoimi kwiatami ożywia skalniak. Żyje tylko 2–3 lata, jednak sam rozsiewa się, łatwo go też rozmnażać z nasion. Źle natomiast znosi przesadzanie. Wymaga średnio wilgotnego podłoża i dobrze zdrenowanego żwirem lub wapiennym gruzem. Stanowisko powinno być ciepłe i słoneczne.
Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2010-01-04].
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. .
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Bibliografia-
Zofia Radwańska-Paryska
: Rośliny tatrzańskie (Atlasy botaniczne). Irena Zaborowska (ilustr.). Warszawa: WSiP, 1988. .
-
Władysław Szafer
, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- Zbigniew Mirek: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Halina Piękoś-Mirkowa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. .
- Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. .
Inne hasła zawierające informacje o "Mak alpejski":
Polska Czerwona Księga Roślin
...
Wrocław
...
Wigilia Bożego Narodzenia
...
Beskid Żywiecki
...
Runy
...
Francuski kalendarz rewolucyjny
...
Owca Dolly
...
Regionalizacja fizycznogeograficzna Europy
...
Regionalizacja fizycznogeograficzna Niemiec
...
Słowenia
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Mak alpejski":
11 LISTOPADA (plansza 1)
...
Rośliny użytkowe (plansza 18)
...
005. Przegląd i znaczenie nasiennych (plansza 12)
...
|
|
|
|