Płaszcz Ziemi
Najgrubszą część
Ziemi stanowi jej płaszcz, który znajduje się bezpośrednio pod skorupą ziemską. W obrębie
płaszcza Ziemi wyróżnia się płaszcz górny i płaszcz dolny. Ten pierwszy sięga do powierzchni
nieciągłości Golicyna, leżącej na głębokości około 370 km. Poniżej znajduje się płaszcz dolny, którego koniec wyznacza
nieciągłość Wiecherta-Gutenberga. Zewnętrzna część płaszcza Ziemi nosi nazwę
astenosfery (od
greckiego słowa „astheneia” oznaczającego wiotkość, plastyczność, słabość). Razem ze skorupą ziemską tworzy ona
litosferę. Astenosfera jest rozgrzana i plastyczna, stanowi źródło
magmy wydostającej się na powierzchnię Ziemi. Płyty litosfery przemieszczają się właśnie po astenosferze, a prawdopodobnym źródłem tych ruchów są istniejące w niej
prądy konwekcyjne.