|
Klasy przydatności rolniczej w Polsce
Klasa I – gleby najlepsze, zasobne w składniki odżywcze, gleby o dobrych warunkach fizycznych, tj. o odpowiedniej strukturze, przepuszczalne i przewiewne, o grubej warstwie próchnicznej, równocześnie wilgotne i łatwe w uprawie, uzyskuje się na nich wysokie plony pszenicy, warzyw, buraków cukrowych. Należą do nich najlepsze czarnoziemy, czarne ziemie, gleby brunatne i kasztanoziemy
Klasa II – gleby bardzo dobre, zbliżone do poprzednich, ale trudniejsze w uprawie i o nieco gorszych warunkach fizycznych . Należy do nich większość gleb brunatnych oraz dobre czarnoziemy i mady, a także bardzo dobre rędziny i czarne ziemie
Klasa III a) Gleby dobre o gorszych warunkach fizycznych i chemicznych (np. wahania poziomu wód gruntowych) niż gleby klasy II. Należą do nich zdegradowane czamoziemy, piaszczyste mady, niektóre gleby brunatne i rędziny; dają wysokie plony żyta, jęczmienia, owsa i ziemniaków
Klasa III b)
Podobne do gleb klasy III a), lecz o mniej korzystnych warunkach uprawy. Wymagają umiejętnej uprawy. Najczęściej uprawia się na nich zboża i rośliny pastewne. Należą do nich średnio dobre gleby brunatne, płowe, mady, rędziny i gleby osuszone gleby bagienne
|
