Fale morskie stopniowo nanoszą drobny materiał na płaski brzeg, tym samym go nadbudowując. Tworzą się wówczas wybrzeża płaskie, niskie powstałe wskutek działalności akumulacyjnej. Strefa brzegowa tych wybrzeży jest stale zalewana przez fale i nosi nazwę plaży.
W obrębie plaży i płytkiego morza stale odbywa się przemieszanie materiału przez fale i prądy przybrzeżne - tworzą się płycizny i szerokie rozbudowane plaże- na linii brzegowej słabo rozwiniętej.
Wybrzeża płaskie o dobrze rozwiniętej linii brzegowej wygląd swój zawdzięczają dominującym prądom przybrzeżnym. Tworzą się: kosy, mierzeje i zalewy.
Działalność wody morskiej w strefie brzegowej powoduje również formowanie się i transport osadów akumulowanych następnie na dnie morza. Gromadzące się w strefie przybrzeżnej osady denne składają się ze skał okruchowych, cząstek pochodzenia organicznego oraz osadów wytrąconych z wody morskiej. Powstają z nich: wapienie, margle, zlepieńce, piaskowce, mułowce, gipsy, dolomity oraz sole.
