Dekodowanie składa się z serii porównań odebranej liczby z zakresami reprezentującymi wiadomości ze źródła
W prezentowanym przykładzie liczba ta może wynosić np. 0.03248, 0.0325 lub 0.0327. Ponieważ należy ona do przedziału [0.0; 0.2)dekoder rozpoznaje pierwszą wiadomość jako A, co zawęża przedział do [0.0; 0.2).
Dekoder jest w stanie wywnioskować, że następna wiadomość zawęzi przedział na jeden z możliwych sposobów: do [0.0; 0.04) dla A, do [0.04; 0.12) dla B, do [0.12; 0.14) dla C, do [0.14; 0.18) dla Di [0.18; 0.2) dla @.
Ponieważ odebrana liczba mieści się w przedziale[0.0; 0.04), zatem podejmuje decyzję, że następna nadana wiadomość to A.
Procedura kontynuowana jest aż do określenia wszystkich wiadomości w nadanym zbiorze.