Pozwala on na wykorzystywanie kontynentu jedynie do celów pokojowych. Układ ten także gwarantuje swobody w prowadzeniu badań naukowych na terenie Antarktydy.
Państwa podejmujące tu stałe obserwacje naukowe są zobowiązane do udostępniania uzyskanych wyników.
Kraje, które podpisały traktat, zrzekły się również wszelkich roszczeń terytorialnych. W ten sposób Antarktyda stała się obszarem międzynarodowym.
Konwencja dotycząca zasobów mineralnych Antarktydy - umowa ograniczająca możliwość gospodarczego wykorzystywania kontynentu. Podpisana w 1988 roku. Zabrania ona eksploatowania przez co najmniej 50 lat bogatych złóż surowców mineralnych: węgla kamiennego, rud żelaza, złota, srebra i niklu, występujących na tym kontynencie.
