Przez oświetloną błonę
tylakoidu przepływa niewielki strumień
elektronów, dzięki któremu możliwe jest przepompowanie
jonów wodorowych do wnętrza kanału tylakoidu oraz przekształcenie
NADP+ w
NADPH. Dzięki temu przepompowaniu, we wnętrzu tylakoidu jest nadmiar dodatnio naładowanych jonów H
+, które mogą powrócić do
stromy tylko przez specjalne kanały jonowe, stanowiące część białkowych kompleksów sprzęgających. Powracające jony wodorowe są obdarzone dużą
energią kinetyczną, która przekształca się w ruch obrotowy innych
białek tworzących czynniki sprzęgające. Ruch ten umożliwia uwolnienie i
syntezę powstających cząsteczek
ATP (adenozynotrifosforan). Syntaza ATP (wytwarzanie ATP z
ADP i fosforanu nieorganicznego) stanowi całość pojedynczego kanału jonowego z syntezą H
+ oraz obracającego się białka.
Niecykliczny transport powoduje ładowanie ADP do ATP, co nazywa się
fosforylacją fotosyntetyczną niecykliczną.
