W skałach litych pogłębianie koryt rzecznych następuje w wyniku
korazji,
eworsji i
kawitacji. Korazja w tym wypadku oznacza proces żłobienia dna koryta przez niesione z wodą fragmenty skalne. Eworsją określa się punktowe pogłębianie koryt. Wody, które napotykają próg w korycie rzeki, pokonują go, zwiększając prędkość. Pojawiają się zawirowania i w tym miejscu powstaje zagłębienie, zwane
kotłem eworsyjnym, pogłębiane dodatkowo ruchem okruchów skalnych. Kotły takie znajdują się u stóp każdego wodospadu. Specyficznym procesem niszczenia den koryt w wyniku oddziaływania wody i pęcherzyków powietrza jest kawitacja. Pęcherzyki powietrza raz ulegają
kompresji, innym razem
dekompresji. W trakcie tej ostatniej dochodzi do
implozji, czyli wybuchu skierowanego do środka. Powoduje on niszczenie skalnego podłoża. Zjawisko to stanowi problem dla konstruktorów
turbin i
śrub napędowych. Rozwiązaniem jest tutaj zastosowanie odpowiedniego materiału i właściwe wyprofilowanie turbin.