Czas słoneczny (miejscowy) jest bardzo niepraktyczny w codziennym życiu, ponieważ wraz z przemieszczaniem się (ze wschodu na zachód lub odwrotnie), człowiek musiałby cały czas przestawiać zegarek. Wraz z rozwojem środków lokomocji, ludzie zaczęli się przemieszczać coraz dalej i szybciej, co stanowiło kolejny problem z czasem słonecznym, który funkcjonował jeszcze w XIX w. Początkowo poszczególne kraje na całym swoim terytorium wprowadzały czas oparty na czasie słonecznym głównego południka państwowego oznaczonego jako zerowy, który zazwyczaj przechodził przez główne obserwatorium astronomiczne państwa (np. we Francji – Paryż, w USA – Waszyngton).