Armia rosyjska od 1915 r. regularnie ponosiła klęski, podczas gdy społeczeństwo liczyło na sukcesy. Wojsko było źle zaopatrzone i nieudolnie dowodzone, w kraju panował głód i narastały społeczne niepokoje. W marcu 1917 r. w Petersburgu doszło do strajków i manifestacji na ogromną skalę. Do protestujących przyłączyli się także żołnierze, domagano się likwidacji caratu i zakończenia wojny. 15 marca 1917 r. car Mikołaj II abdykował, a władzę przejął Rząd Tymczasowy. Wydarzenia z marca 1917 r. utrwaliły się pod nazwą rewolucja lutowa (w Rosji obowiązywał kalendarz juliański według którego wydarzenia rozpoczęły się w lutym).