|
romans dworski
romans dworski - (inaczej romans rycerski) to utwór o wykwintnym stylu, przedstawiający przygody i miłosne przeżycia rycerzy, którzy kochają i cierpią dla wybranej damy serca. Autorem wielu romansów rycerskich był Chrétien de Troyes, opisujący dzieje miłości bohaterów cyklu pieśni o królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu.R.r. to odmiana romansu, którego czas rozkwitu przypada na XV-XVI wiek; obejmował utwory narracyjne prozą, o żywej fabule nasyconej elementami awanturniczości, baśniowej fantastyki i cudowności. Powstał w nawiązaniu do wierszowanej epiki rycerskiej średniowiecza (chansons de geste-epos), do dawniejszych opowieści o losach Lancelota, Tristana i innych.
Najsłynniejszym dziełem spośród romansów rycerskich był hiszp. "Amadis z Gauli" G. Rodrigueza de Montalvo (1508), stanowiący syntezę różnych form r.r., czytany, naśladowany i parafrazowany w całej Europie. W późniejszych czasach gatunek ten żył przede wszystkim w obiegach literatury straganowej; do jego form nawiązywała powieść historyczna doby romantyzmu (zwłaszcza twórczość Walter Scott i jego szkoła powieściowa). Jednakże najbardziej znaną historią miłosną, nawiązująca do legendy celtyckie są "Dzieje Tristana i Izoldy".
Dzieje Tristana i Izoldy
Popularna i znana w całej Europie historia miłości, tłumaczona już od XIII stulecia na inne języki, wielki swój triumf święciła w czasach romantyzmu, kiedy to między innymi rozsławił ją w swym dramacie muzycznym Ryszard Wagner. W 1900 roku romanista francuski Józef Bédier, wykorzystując zachowane fragmenty średniowiecznych redakcji francuskich i niemieckich, opracował nową prozaiczną wersję "Dziejów Tristana i Izoldy". Historia dwojga kochanków, których za pomocą czarodziejskiego napoju połączyło przeznaczenie. Tristan(siostrzan i wasal króla Marka, zdradzanego, lecz nie ośmieszonego, a uszlachetnionego męża Izoldy) i Izolda- poddani niepokonanej, czarodziejskiej mocy namiętności, zarazem świadomi zła zdrady, żyjący w ustawicznym napięciu emocjonalnym, poszukujący się i rozłączający na przemian- są do dziś żywym symbolem kochanków ucieleśniającym szczęście i cierpienia miłości.
Król Artur
Legendarny król Celtów, bohater romansów rycerskich z XII i XIII wieku, tworzących tak zwany cykl arturiański. Wsławia się licznymi zwycięstwami, miedzy innymi z nad Szkotami, Piktami i Sasami, których gromi za pomocą cudownego miecza o nazwie Eskalibor. Poślubia Ginewrę i zakłada dwór w Caerleon, gdzie przy Okrągłym Stole, symbolizującym równość wszystkich, którzy przy nim zasiadają, zbiera się kwiat bretońskiego rycerstwa. Wiele szczegółów i elementów fantastycznych zawdzięcza legenda dwóm autorom: pisarzowi normańskiemu Wace, który około 1154 roku wprowadził do opowieści miedzy innymi motyw Okrągły Stół, oraz kronikarzowi Laymon, który w 1200 roku nadał Eskaliborowi właściwości magiczne. Postać króla Artura inspirowała nie tylko pisarzy średniowiecznych, ale i twórców późniejszych epok; bohaterem swojej powieści "Jankes na dworze króla Artura" uczynił władcę Mark Twain.
Inne hasła zawierające informacje o "romans dworski":
Romeo and Juliet
...
William Davenant
...
Wielkie Księstwo Moskiewskie
...
Władysław Terlecki (pisarz)
...
Anna Cylejska
...
Literatura – przegląd chronologiczny
...
Théophile Gautier
...
VIII wiek
...
Roman Dmowski
...
Żywiec
...
Inne lekcje zawierające informacje o "romans dworski":
Idealny rycerz - Roland (plansza 10)
...
Zaskakujące, wyszukane, szokujące - o poezji barokowej na podstawie sonetu (plansza 3)
...
Historia mówiąca o sile przeznaczenia (plansza 5)
...
|
