 Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.
bakteria fermentacyjna
Antygona - (Antigone) imię bohaterki mitu tebańskiego, także tytuł utworu starożytnego dramaturga Sofoklesa, napisanego na podstawie tego mitu.
Historia Antygony:
|
|
Rys. Oto drzewo genealogiczne rodu Labdakidów
|
Antygona była córką Edypa, króla Teb i Jokasty, z ich kazirodczego związku (małżonkowie nie byli tego świadomi); siostrą Ismeny, Polinejkesa i Eteoklesa. – braci walczących ze sobą o władzę po tym jak Edyp, ich ojciec, odkrył prawdę na temat swego pochodzenia. Okazało się, że nieświadomie dokonał tragicznej zbrodni zabijając ojca i żeniąc się z własną matką, Jokastą. Matka Antygony po odkryciu strasznej tajemnicy popełnia samobójstwo. Etoekles i Polinejskes po tym jak ojciec ich uchodzi z państwa w hańbie i samookaleczeniu, niedługo rządzą w zgodzie. Polinejkes szukając wsparcia w odebraniu władzy z rąk brata przyłącza się do obcych i wraz z nimi napada na Teby (Siedmiu przeciw Tebom). W wyniku tej walki obaj bracia giną. Kreon, który ponownie obejmuje władzę zarządza, że Etoekles broniący miasta zostanie pochowany z czcią godną bohatera, a zwłoki Polinejkesa rozkazał Kreon rzucić nie pogrzebane na pożarcie ptakom i psom. Zakaz władcy łamie Antygona, chcąc zgodnie z prawem boskim pochować obu braci i pozwolić duszy Polinejkesa dotrzeć do świata umarłych. Zostaje za karę zamurowana żywcem i popełnia samobójstwo, zanim skruszony Kreon zdąży przynieść jej swoje ułaskawienie. Wiadomość o zakazie Kreona otwiera rozwój akcji dramatu „Antygona” Sofoklesa.
„Antygona” jako tragedia grecka:
„Antygona” jest jednym z najsłynniejszych dramatów w literaturze europejskiej, wystawiona została pierwszy raz w 441 r. p.n.e. Jest trzecią z kolei częścią trylogii („Król Edyp” i „Edyp w Kolonos”) Sofoklesa opartej na micie tebańskim o rodzie Labdakidów. Przeciwstawia odwieczne prawa niepisane ustanowionymi przez ludzi prawom państwa. Podobno dzieło to przyniosło Sofoklesowi tak wielkie uznanie, że wybrano go na jednego ze strategów w wojnie samisyjskiej 441 r. p.n.e.
Antygona jest w tym utworze bohaterką tragiczną. Tragizm tej postaci polega na konflikcie między posłuszeństwem wobec nakazu Kreona (prawo ludzkie) a szacunkiem wobec prawa boskiego, nakazującego grzebać zmarłych. Jakakolwiek by była decyzja bohaterki zawsze poniesie ona klęskę. Tragizm pogłębia jeszcze samotność bohaterki, bowiem siostra odmawia jej pomocy. Spór pomiędzy Kreonem a Antygoną określa się mianem konfliktu między tradycyjną religią a sofistycznym oświeceniem czasów Sofoklesa. Wtedy bowiem toczyły się dyskusje na temat wyższości prawa naturalnego (którego rzeczniczką jest Antygona) nad prawem stanowionym, wynikającym z konwencji (wyrazicielem tego prawa jest Kreon).
Bibliografia:
Cytowska M., Szelest H., Historia literatury starożytnej,, Warszawa 2007
Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997
Słownik pisarzy antycznych, pod. red. A. Świderkówny, Warszawa 1982
Inne hasła zawierające informacje o "bakteria fermentacyjna":
Biologia
...
Gruźlica
...
Genom
...
Dekarboksylacja
...
Miód
...
Borelioza
...
HP
...
Magnolia
...
Fermentacja mlekowa
...
Dżuma
...
Inne lekcje zawierające informacje o "bakteria fermentacyjna":
Białka (plansza 8)
...
Sinice (cyjanobakterie) (plansza 11)
...
Przegląd i znaczenie bakterii (plansza 16)
...
|
