Karol Boromeusz urodził się na zamku w Aronie . Był synem Gilberta i Małgorzaty Medici (siostry papieża Piusa IV ). W wieku siedmiu lat został przeznaczony do stanu duchownego, otrzymał suknię klerycką od biskupa Lodi, kardynała Simonetta. Dwa lata później zmarła jego matka. On sam początkowo uczył się w rodzinnym zamku, następnie od 1552 studiował w Pawii prawo kanoniczne i cywilne uwieńczone w 1559 r. doktoratem obojga praw . W wolnych chwilach polował, grał w szachy . Umiał grać na wiolonczeli, znał się na sztuce.

W 1559 r. papież Pius IV wezwał go razem z bratem Fryderykiem do Rzymu . Mianował Karola protonotariuszem apostolskim i referendarzem w sygnaturze. W 1560 otrzymał godność kardynała oraz został mianowany administratorem archidiecezji mediolańskiej z obowiązkiem pozostawania w Rzymie. Później otrzymał jeszcze godności: kardynała-protektora Portugalii , Niderlandów (obecnie Belgii i Holandii ) i katolików szwajcarskich , archiprezbitera bazyliki Matki Boskiej Większej w Rzymie ( Santa Maria Maggiore ) oraz opiekuna wielu zakonów. Godności te wiązały się ze znacznymi dochodami (ok. 48 000 skudów ), które Karol przeznaczał na cele dobroczynne.

W 1563 r. otrzymał święcenia kapłańskie oraz sakrę biskupią, a w 1565 ^[2] został mianowany arcybiskupem Mediolanu. Miał wielki wkład w pracach ostatniej fazy soboru trydenckiego i dokładał starań, by jego postanowienia były realizowane w jego archidiecezji. Był członkiem Kongregacji Soboru, nadzorującej wprowadzanie reform po Soborze Trydenckim, od jej powołania do końca swojego życia. W Kurii Rzymskiej był drugą po papieżu osobą, nazywano go "okiem papieża".Po śmierci wuja ( 1567 ) musiał opuścić Rzym.

Przeprowadził 13 synodów diecezjalnych i 5 prowincjalnych, by wprowadzić uchwały i reformy Soboru Trydenckiego. W 1582 przeprowadzano reformę mszału i brewiarza , postarał się aby w jego diecezji zachować od dawna stosowany ryt ambrozjański .

W 1564 otworzył w Mediolanie wyższe seminarium duchowne a w kilku miejscowościach niższe - ich prowadzenie zlecił Oblatom św. Ambrożego. Po powrocie w 1567 r. przeprowadził osobiście ścisłą wizytację kanoniczną - jedną z pierwszych w kościele po Soborze Trydenckim. Wspierał zakony, dla świeckich zakładał bractwa, szczególnie wspierał Bractwo Nauki Chrześcijańskiej, którego celem było nauczanie dzieci (było ono zaczątkiem nowożytnych katechetów). W dniu śmierci świętego Bractwa były w każdej parafii archidiecezji mediolańskiej. Założył w Mediolanie szkołę wyższą filozofii i teologii , którą prowadzili Jezuici , a dla uboższej młodzieży osobne kolegium w Pavii. Teatyni prowadzili szkołę i kolegium w Mediolanie dla młodzieży szlacheckiej. Zakładał także szkoły żeńskie.

Fundował sierocińce, przytułki dla bezdomnych i przytułki dla dziewcząt i kobiet. W czasie kilkakrotnie wybuchającej w Mediolanie epidemii nakazywał otwierać spichlerze i rozdawać żywność ubogim. Osobiście spowiadał chorych i udzielał im sakramentów. Podczas epidemii ospy ( 1577 r.) prowadził boso procesję pokutną ulicami miasta.

Karol Boromeusz umartwiał się postami i noszeniem włosiennicy oraz długimi nocnymi modlitwami. Przed śmiercią udał się na rekolekcje do sanktuarium Maryjnego w Varallo , gdzie zachorował na febrę i w drodze do Mediolanu zmarł około godziny 21 3 listopada 1584 r.

więcej informacji w artykule: Karol Boromeusz

• Święty
• Kanonizacja
• Błogosławiony
• Beatyfikacja
• Sługa Boży
• Prawo kanoniczne
• Konstytucja apostolska Divinus perfectionis Magister

• pierwszym męczennikiem chrześcijańskim był Święty Szczepan ?
• święta Wiborada jest pierwszą kanonizowaną kobietą, wyniesioną na ołtarze przez papieża Klemensa II w 1047 roku?
• zastrzeżenie kanonizacji wyłącznie dla władzy papieża nastąpiło za czasów Aleksandra III w 1170 roku?
• Elżbieta Seton była pierwszą świętą urodzoną w USA ^[3]?
• największą zbiorową beatyfikacją w historii Kościoła było wyniesienie na ołtarze 498 błogosławionych męczenników ofiar prześladowania Kościoła w Hiszpanii w latach 1934-37?
• pierwszą świętą zmarłą i kanonizowaną w XX wieku była Gemma Galgani ?
• pierwszym beatyfikowanym małżeństwem (21 sierpnia 2001) byli bł. Luigi Beltrame Quattrocchi i jego małżonka bł. Maria , a w liturgii uczestniczyli dwaj synowie i córka błogosławionych?
• działalność bł. Antoniego Marcina Slomšeka przyczyniła się do podniesienia świadomości narodowej Słoweńców?
• Maria Krescencja Höss jest pierwszym niemieckim świętym w trzecim tysiącleciu?
• Teresa od Jezusa z Andów jest pierwszą chilijską świętą^[4]?

• w polskiej Wikipedii mamy 1286 artykułów o świętych katolickich z trzema podkategoriami (art.):Czternastu Świętych Wspomożycieli (15), Doktorzy Kościoła (33), Święci papieże (80), 378 artykułów o błogosławionych i 202 artykułów o sługach Bożych Kościoła katolickiego?

Franciszek Ksawery urodził się w wielodzietnej rodzinie kupieckiej i w dniu urodzin został ochrzczony w kościele parafialnym pw. św. Magnusa. W 1831 ukończył szkołę podstawową i rozpoczął naukę w Instytucie św. Stefana w Augsburgu. Po maturze w 1839 studiował filozofię, a potem teologię na uniwersytecie w Monachium. 22 listopada 1842 roku wstąpił do Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela , by pracować dla imigrantów języka niemieckiego w Stanach Zjednoczonych . To marzenie spełnił 20 kwietnia 1843 roku wypływając z Francji. 22 grudnia 1844 roku został wyświęcony na kapłana w kościele św. Jakuba oo. redemptorystów w Baltimore . Przez kolejne 9 lat pracował w parafii św. Filomena w Pittsburghu , początkowo jako wikariusza św. Jana Neumanna , następnie został przełożonym wspólnoty, a później proboszczem . W tym okresie pełnił również funkcję magistra nowicjatu redemptorystów. Często wyjeżdżał na misje, wraz z św. Janem Neumannem. Przez wiernych nazywany był misjonarzem nieustannego uśmiechu i hojnego serca, głównie dla potrzebujących. Wielu ludzi przybywało do niego by odbyć spowiedź .

Jako kaznodzieja wyróżniał się tym, że potrafił w sposób obrazowy przekazywać nauki przykuwając uwagę wiernych, zaś jego główną pracą była katechizacja dzieci, którą uważał za „fundamentalny dla chrześcijańskiego rozwoju wspólnoty parafialnej”.

więcej informacji...

• Święty Hieronim
• Święty Bogumił

• Bł. Antoni Marcin Slomšek
• Sługa Boży Franciszek Bryja
• Św. Franciszek z Paoli
• Św. Gislen
• Św. Grzegorz I
• Św. Męczennicy z Gorkum
• Św. Męczennicy kanadyjscy
• Bł. Męczennicy z Motril , Julian Moreno
• Św. Piotr od św. Józefa de Betancur
• Sługa Boży Władysław Wiącek
• Św. Jan Józef od Krzyża
• Św. Wincenty Ferreriusz
• Święta Waldetruda
• Św. Wiborada
• Św. Piotr Nolasco
• Św. Wilfryd z Yorku
• Św. Wilibrord
• Bł. Rudolf Komorek
• Św. Herweusz
• Św. Jan Houghton
• Św. Bruno z Segni
• Św. Marcin z Bragi
• Św. Hugo z Lincoln
• Św. Michał Febres Cordero y Muñoz
• Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy
• Św. Piotr Arbués

• Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

• Doktor Kościoła
• Czternastu Świętych Wspomożycieli

• Polscy święci i błogosławieni

• Patron w chrześcijaństwie

• Patroni Europy
• Patroni Polski

• Święci chrześcijańscy
• Święci Kościołów przedchalcedońskich
• Święci prawosławni
• Święci katolickiego obrządku koptyjskiego

• Święci w ikonografii

1. ↑ Ioannes Paulus PP.II: Veritatis splendor ( pol. ). [dostęp 13 maja 2009].
2. ↑ Józef Andrzej Gierowski : Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 251. . 
3. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa : Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 146. . 
4. ↑ Santa Sede, Santa Teresa di Gesù delle Ande [dostęp 11 sierpnia 2009] ( wł. )