Pióropusznik strusi
Systematyka [1]
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Podkrólestwo :	naczyniowe
Klad :	monilofity
Klasa :	paprocie
Rząd :	paprotkowce
Rodzina :	Onocleaceae
Rodzaj :	pióropusznik
Gatunek :	pióropusznik strusi
Nazwa systematyczna
Matteuccia struthiopteris (L.) Tod. Giorn. Sci. Nat. Econ. Palermo 1:235. 1866

Pióropusznik strusi (Matteuccia struthiopteris (L.) Todaro) – gatunek paproci należący do rodziny Onocleaceae.

Zasięg geograficzny

W Polsce przebiega północna granica zasięgu tego gatunku. Występuje na pogórzu Karpat i Pienin , w Sudetach Zachodnich , Górach Świętokrzyskich i Bieszczadach . Rozproszony na nizinach, można go spotkać m.in. w Puszczy Augustowskiej i Boreckiej , nad Nysą i Bobrem , w Mazowieckim Parku Krajobrazowym , na Równinie Warmińskiej (w rezerwacie florystycznym Pióropusznikowy Jar ).

Morfologia

Roślina wieloletnia z krótkim kłączem, z którego wyrastają lejkowato pojedyncze, podwójnie pierzaste liście płonne (asymilacyjne) wysokości 30-150 cm. Są lancetowate w zarysie i mocno zwężają się ku dołowi, posiadają bardzo krótki ogonek liściowy. W sierpniu lub wrześniu z wnętrza lejka wyrasta krótszy (do 60 cm długości), sztywny, początkowo zielony – później ciemnobrunatny, jednokrotnie pierzasty liść zarodnionośny, podobny do strusiego pióra (skąd pochodzi nazwa paproci). Zarodnikowanie przypada na wrzesień-październik. Stosunkowo duże, ciemnobrunatne (czasem również czarne) zarodniki znajdują się w kubkach zarodnikowych leżących na obrzeżach blaszek liściowych, kiełkują po 14-22 dniach. Liście płonne zasychają wcześniej, pozostawiając na zimę tylko brunatne liście zarodnikowe. Paproć ta odznacza się zatem dwupostaciowością liści, tj. trofofil (część liścia zaopatrująca roślinę w substancje odżywcze) i sporofil (część liścia wytwarzająca zarodniki ) występują oddzielne.

Ekologia

Siedliska pióropusznika to brzegi potoków, wilgotne zbocza, mokre łąki i leśne polany.

Zagrożenie i ochrona

W Polsce podlega ścisłej ochronie prawnej.

Uprawa

Roślina chętnie uprawiana w ogródkach jako ozdobna .

• Wymagania: lubi wilgotne i zacienione miejsca, lecz jako mało wymagający toleruje również słońce i półcień. Gleba próchnicza z dużym dodatkiem torfu (inne rodzaje gleby mogą spowolnić ekspansję rośliny). Wrażliwa na przesuszenie gleby. Mrozoodporna.
• Rozmnażanie: wiosną, za pomocą wytwarzanych rozłogów.
• Uprawa: Ze względu na ekspansywność nadaje się raczej do większych założeń ogrodowych, w przeciwnym wypadku należy uważać by nie zagłuszyła innych roślin.

Przypisy

Bibliografia