Partia Liberalna ( węg. Szabadelvű Párt) − partia polityczna działająca na Węgrzech w latach 1875 - 1906 .

Partia Liberalna została założona 11 marca 1875 roku z inicjatywy Kálmána Tiszy. Ugrupowanie było także znane jako Partia Wolności i było ulokowane na scenie politycznej na lewo od centrum. W okresie od powstania do 1905 roku partia dysponowała większością parlamentarną, a jej przedstawiciel był premierem . Partia reprezentowała głównie wyższe warstwy społeczeństwa, opowiadała się także za polityką madziaryzacji mniejszości narodowych ( Rumuni , Słowacy , Serbowie , Chorwaci ), które aż do początków XX wieku łącznie stanowiły ponad 50% mieszkańców kraju. Dominująca pozycja Partii Liberalnej była możliwa dzięki sprzyjającej jej ordynacji wyborczej, która znacznie ograniczała czynne prawo wyborcze . W wyborach parlamentarnych w 1913 roku prawo głosu miało jedynie 7,7% społeczeństwa^[1]. Następcą Kálmána Tiszy w roli przywódcy partii był jego syn, István Tisza . Obaj liderzy pełnili funkcję premiera.

Partia Liberalna poniosła pierwszą porażkę wyborczą, ulegając Partii Niepodległości , która dążyła do zerwania unii z Austrią . Doprowadziło to do trwającego rok kryzysu węgierskiego . Na skutek kryzysu partia uległa rozpadowi i została zlikwidowana 11 kwietnia 1906 roku. Sam Tisza i László Lukács utworzyli w 1910 roku Narodową Partię Robotniczą.

Przypisy