Józef Koffler
Józef KofflerJózef Koffler (ur.
28 listopada
1896
w
Stryju
, zm. prawdopodobnie w
1944
roku w
Krośnie
) - polski kompozytor. ŻycieJózef Koffler pochodził z rodziny polsko-
żydowskiej
. W latach
1910
-
1914
uczył się w gimnazjum w
Stryju
. Jednocześnie kształcił się prywatnie w dziedzinie
kontrapunktu
,
harmonii
i gry na
fortepianie
. W latach 1914 -
1915
studiował
prawo
a potem harmonię i kompozycję na Uniwersytecie w
Wiedniu
. Jednym z nauczycieli w dziedzinie
kompozycji
muzycznej był Hermann Grädener. W roku
1916
został powołany do austriackiej
służby wojskowej
, którą miał zakończyć w roku
1920
. Po odrodzeniu Polski w 1918 przeszedł do nowo organizowanego wojska polskiego, kiedy tylko uformowały się pierwsze jego oddziały. W wojsku polskim kontynuował zajmowanie się muzyką jako dyrygent orkiestr dętych, dla których również komponował muzykę. Zimą 1920 roku kontynuował studia tym razem na na wydziale
muzykologii
, gdzie studiował m.in. u Guido Adlera, Roberta Lacha, Wilhelma Fischera i Egona Wellesza. W tym samym czasie studiował również
dyrygenturę
u
Feliksa Weingartnera
. W roku
1923
obronił
pracę doktorską
po czym pracował w Wiedniu jako nauczyciel muzyki i dyrygent
chóru
w
Burgtheater
. W okresie wiedeńskim poznał
Albana Berga
, którego muzyka wpłynęła na
estetykę
Kofflera. Koffler wrócił do Polski i osiedlił się we
Lwowie
w
1925
roku. Nauczał tu w latach 1924-1941 kompozycji,
instrumentacji
, form muzycznych i harmonii w
Konserwatorium
Polskiego Towarzystwa Muzycznego
. Popularnością cieszyły się jego kursy z dziedziny kompozycji
atonalnej
, gdzie jednym z jego uczniów był znany kompozytor Roman Haubenstock-Ramati. Na początku lat trzydziestych Koffler zetknął się z
Arnoldem Schönbergiem
i jego
dodekafoniczną
techniką kompozytorską, która miała znaczny wpływ na jego twórczość. W tym samym czasie został wybrany na członka Zarządu Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich w Warszawie oraz Związku Polskich Muzyków Pedagogów. Józef Koffler działał także jako
krytyk
i
publicysta
muzyczny. W latach 1930 - 1938 był
redaktorem naczelnym
czasopisma
"Orkiestra", a w latach
1936
-
1937
publikował także w czasopiśmie "Echo". Jego artykuły ukazywały się także innych polskich czasopismach. Po
Wrześniu 1939
i zajęciu miasta przez
armię sowiecką
Józef Koffler został kierownikiem
katedry
kompozycji i
prorektorem
nowo utworzonego państwowego
konserwatorium
we Lwowie. Wtedy też został przez władze sowieckie mianowany
profesorem
. Kiedy
Niemcy
weszli do miasta w lipcu 1941 roku, Koffler wraz z żoną i synem został uwięziony i wywieziony do
getta
w
Wieliczce
koło
Krakowa
. Dalsze ich losy nie są dokładnie znane. Najprawdopodobniej razem z rodziną został
zastrzelony przez Niemców
na początku
1944
roku w pobliżu miasta
Krosno
na Podkarpaciu, gdzie ukrywał się po
likwidacji getta
w Wieliczce. Józef Koffler wraz z Tadeuszem Majerskim byli jedynymi kompozytorami polskimi
okresu międzywojennego
posługującymi się techniką
dodekafoniczną
. Spośród całej spuścizny Kofflera tylko dwa dzieła zostały wydane po wojnie (przez
PWM
) i są dostępne: Trio smyczkowe op. 10 oraz
Kantata
Miłość op. 14[1]. Po roku
1990
kilkanaście utworów Kofflera zostało utrwalonych na nagraniach płytowych. Spis kompozycji wg numeru opusowego i daty powstania Utwory własne- Chanson Slave (przed 1918)
- Zwei Lieder – Dwie pieśni na sopran i fortepian op. 1 (1917)
- Uwertura "Hanifa" op. 2 (zniszczona)
- Suita orientalna op. 3 (zniszczona)
- Sielanka na orkiestrę kameralną op. 4 (zniszczona)
- Kwartet smyczkowy op. 5 (zniszczony)
- 40 polskich pieśni ludowych op. 6 (1925)
- Musique de ballet op. 7 (1926)
- Musique. Quasi una sonata op. 8, à
Karol Szymanowski
(1927)
- 15 wariacyj szeregu 12 tonów (15 variations d'après une suite de douze tons) op. 9 (1927)
- Trio smyczkowe op. 10 (1928)
- I Symfonia op. 11 (1930)
- Sonatina op. 12 (1930)
- 15 wariacyj szeregu 12 tonów op. 9a, opracowanie opusu 9 na orkiestrę smyczkową (1931)
- Koncert fortepianowy op. 13 (1932)
- Kantata Miłość (Die Liebe) na głos, altówkę, wiolonczelę i klarnet op. 14 do tekstu
hymnu do miłości
św. Pawła
(1931)
- Balet-oratorium Alles durch M.O.W. (Instytut Korespondencji Codziennej) na tancerzy, sopran i baryton solo, chór i orkiestrę op. 15 (1932)
- Divertimento (Mała serenada) na obój, klarnet, fagot op. 16 (1931, zag.)
- II Symfonia op. 17 (1933)
- Capriccio na skrzypce i fortepian op. 18 (1936)
- Sonata fortepianowa op. 19 (1935, zag.)
- Kwartet smyczkowy op. 20 (1934, zag.)
- III Symfonia op. 21 (1935)
- Quatre poèmes na skrzypce z fortepianem op. 22 (1935)
- Variations sur une valse de
Johann Strauss
op. 23 (1935)
- opracowania kolęd polskich na chór mieszany (1934-1936)
- Suita polska na orkiestrę kameralną op. 24 (1936)
- Mała suita wg Klavierbüchlein für Anna Magdalena Bach
J. S. Bacha
(około 1937, zaginiona)
- instrumentacja Wariacji Goldbergowskich
J. S. Bacha
na małą orkiestrę (1938)
- Händeliana, 30 wariacji na temat passacaglii
Händla
(przed 1940, zag.)
- Uwertura radosna op. 25 (1940, zag.)
- IV Symfonia op. 26 (1940)
- Czotyry dytiaczi piesy (Cztery utwory dziecięce na fortepian; przed 1940)
- Ukrajinśki eskizy (Szkice ukraińskie) op. 27 na kwartet smyczkowy (przed 1941)
Z tego: Instrumentacje, aranżacje, opracowania- Mała suita wg Klavierbüchlein für Anna Magdalena Bach
J. S. Bacha
(około 1937, zaginiona)
- instrumentacja Wariacji Goldbergowskich
J. S. Bacha
na małą orkiestrę (1938)
- muzyka do sztuk scenicznych (zaginiona)
Spis kompozycji wg stopnia zachowania Utwory zachowane- Chanson Slave (przed 1918)
- Zwei Lieder – Dwie pieśni na sopran i fortepian op. 1 (1917)
- 40 polskich pieśni ludowych op. 6 (1925)
- Musique de ballet op. 7 (1926)
- Musique. Quasi una sonata op. 8, à
Karol Szymanowski
(1927)
- 15 wariacyj szeregu 12 tonów (15 variations d'après une suite de douze tons) op. 9 (1927)
- 15 wariacyj szeregu 12 tonów op. 9a, opracowanie opusu 9 na orkiestrę smyczkową (1931)
- Trio smyczkowe op. 10 (1928)
- I Symfonia op. 11 (1930)
- Sonatina op. 12 (1930)
- Koncert fortepianowy op. 13 (1932)
- Kantata Miłość (Die Liebe) na głos, altówkę, wiolonczelę i klarnet op. 14 (1931)
- Balet-oratorium Alles durch M.O.W. (Instytut Korespondencji Codziennej) na tancerzy, sopran i baryton solo, chór i orkiestrę op. 15 (1932)
- II Symfonia op. 17 (1933)
- Capriccio na skrzypce i fortepian op. 18 (1936)
- III Symfonia op. 21 (1935)
- Quatre poèmes na skrzypce z fortepianem op. 22 (1935)
- Variations sur une valse de
Johann Strauss
op. 23 (1935)
- opracowania kolęd polskich na chór mieszany (1934-1936)
- instrumentacja Wariacji Goldbergowskich
J. S. Bacha
na małą orkiestrę (1938)
- IV Symfonia op. 26 (1940)
- Czotyry dytiaczi piesy (Cztery utwory dziecięce na fortepian; przed 1940)
- Ukrajinśki eskizy (Szkice ukraińskie) op. 27 na kwartet smyczkowy (przed 1941)
Utwory zniszczone bądź uważane za zaginione- Uwertura "Hanifa" op. 2 (zniszczona)
- Suita orientalna op. 3 (zniszczona)
- Sielanka na orkiestrę kameralną op. 4 (zniszczona)
- Kwartet smyczkowy op. 5 (zniszczony)
- Divertimento (Mała serenada) na obój, klarnet, fagot op. 16 (1931)
- Sonata fortepianowa op. 19 (1935)
- Kwartet smyczkowy op. 20 (1934)
- Suita polska na orkiestrę kameralną op. 24 (1936)
- Mała suita wg Klavierbüchlein für Anna Magdalena Bach
J. S. Bacha
(około 1937, zaginiona)
- Uwertura radosna op. 25 (1940)
- Händeliana, 30 wariacji na temat passacaglii
Händla
(przed 1940)
- muzyka do sztuk scenicznych (zaginiona)
Spis kompozycji wg składu Utwory fortepianowe- Chanson Slave (przed 1918)
- 40 polskich pieśni ludowych op. 6 (1925) (mogą być wykonywane bez głosu solowego)
- Musique de ballet op. 7 (1926)
- Musique. Quasi una sonata op. 8, à
Karol Szymanowski
(1927)
- 15 wariacyj szeregu 12 tonów (15 variations d'après une suite de douze tons) op. 9 (1927)
- Sonatina op. 12 (1930)
- Sonata fortepianowa op. 19 (1935, zaginiona)
- Variations sur une valse de
Johann Strauss
op. 23 (1935)
- Czotyry dytiaczi piesy (Cztery utwory dziecięce; przed 1940)
Utwory kameralne- Kwartet smyczkowy op. 5 (zniszczony)
- Trio smyczkowe op. 10 (1928)
- Divertimento (Mała serenada) na obój, klarnet, fagot op. 16 (1931, zaginione)
- Capriccio na skrzypce i fortepian op. 18 (1936)
- Kwartet smyczkowy op. 20 (1934, zaginiony)
- Quatre poèmes na skrzypce z fortepianem op. 22 (1935)
- Ukrajinśki eskizy (Szkice ukraińskie) op. 27 na kwartet smyczkowy (przed 1941)
Utwory symfoniczne- Uwertura "Hanifa" op. 2 (zniszczona)
- Suita orientalna op. 3 (zniszczona)
- Sielanka na orkiestrę kameralną op. 4 (zniszczona)
- 15 wariacyj szeregu 12 tonów op. 9a, opracowanie opusu 9 na orkiestrę smyczkową (1931)
- I Symfonia op. 11 (1930)
- Koncert fortepianowy op. 13 (1932)
- II Symfonia op. 17 (1933)
- III Symfonia op. 21 (1935)
- Suita polska na orkiestrę kameralną op. 24 (1936, zaginiona)
- IV Symfonia op. 26 (1940)
- Uwertura radosna op. 25 (1940, zaginiona)
- Händeliana, 30 wariacji na temat passacaglii
Händla
(przed 1940, zaginione)
- Mała suita wg Klavierbüchlein für Anna Magdalena Bach
J. S. Bacha
(około 1937, zaginiona)
- instrumentacja Wariacji Goldbergowskich
J. S. Bacha
na małą orkiestrę (1938)
- muzyka do sztuk scenicznych (zaginiona)
Wokalne i wokalno-instrumentalne- Zwei Lieder - Dwie pieśni na sopran i fortepian op. 1 (1917)
- 40 polskich pieśni ludowych op. 6 (1925) (zob.także utwory fortepianowe)
- Kantata Miłość (Die Liebe) na głos, altówkę, wiolonczelę i klarnet op. 14 (1931)
- Balet-oratorium Alles durch M.O.W. (Instytut Korespondencji Codziennej) na tancerzy, sopran i baryton solo, chór i orkiestrę op. 15 (1932) (Zachował się jedynie wyciąg fortepianowy tego utworu. W 2008 r. utwór został zinstrumentowany przez
Edwarda Pałłasza
, a polskie libretto zostało od nowa napisane przez
Joannę Kulmową
. Premiera utworu pod nowym tytułem Matrimonio con variazioni odbyła się 16 maja 2009 w
Warszawskiej Operze Kameralnej
.)
- opracowania kolęd polskich na chór mieszany (1934-1936)
Dyskografia- Józef Koffler, Musique de ballet op. 7, Steffen Schleiermacher, fortepian, MDG MDG6131433, 1996, The Viennese School - Teachers and Followers
- Józef Koffler, Sonatina na fortepian op. 12, Joseph Holt, fortepian, Darkness & Light, dysk nr 2, JDT 3086, 1182819, 1997
- Józef Koffler, Utwory fortepianowe I (
[1]
), Elżbieta Sternlicht, fortepian,
Acte Préalable
, AP0122, 2005, autorstwo książeczki (wkładki):
Bogusław Schaeffer
. Czas nagrania: 52'11"
- Józef Koffler, Utwory fortepianowe II (
[2]
), Elżbieta Sternlicht, fortepian, Acte Préalable, AP0123, 2005, książeczka: Boguslaw Schaeffer. Czas nagrania: 40'32"
Przypisy- ↑ Józef Koffler, Partytura kantaty "Miłość" na głos solowy, klarnet, altówkę i wiolonczelę Op. 14, Kraków PWM 1995, nr. kat: 8719, wersje językowe: polska i niemiecka.
Bibliografia- Maciej Gołąb, "Józef Koffler", Kraków: Musica Iagellonica, 1995.
- "Muzyka" 1996 nr 2 - numer spcjalny poświęcony Kofflerowi:
- Maciej Gołąb, Józef Koffler i Szkoła Wiedeńska (s. 3-16)
- Iwona Linstedt, Dodekafonia w symfoniach Jozefa Kofflera (s. 17-74)
- I- Lindstedt, Instrumentacja a forma w symfoniach Jozefa Kofflera (s. 75-130)
- Leszek Mazepa, Relacje prasy lwowskiej o wykonaniach utworow Józefa Kofflera" (s. 139-158).
- Jerzy Freiheiter, Józef Koffler, "Muzyka" 7-8 (1936), s. 85-86.
- Zygmunt Folga, Dodekafonia Józefa Kofflera, "Muzyka" 1972 nr 4, s. 65-83.
- Maria Zduniak, "Twórczość i działalność Józefa Kofflera w okresie 20-lecia międzywojennego", Zeszyty naukowe Akademii Muzycznej we Wrocławiu, Wrocław 1983, s. 37-59.
- Leszek Mazepa, Okres radziecki w życiu i twórczości Józefa Kofflera, "Muzyka" 1983 nr 1, s. 67-100.
- Maciej Gołąb, "Zwolftontechnik bei Józef Koffler. Ein polnisher Beitrag zur Geschichte der Dodekaphonie in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts." Musik des 'Ostens. 10 (1986): 167-179.
- Maciej Gołąb, "Das Schaffen Jozef Kofflers", w: Probleme einer Stilgestaltung. Verfemte Musik. Komponisten in den Diktaturen unseres Jahrhunderts. Ed. J. Braun, V. Karbusicky, H.T. Hoffmann. Frankfurt am Main, 1995, s. 205-217.
- "Displaced Music" ("Odrzucona muzyka"), Pfau, Zagłębie Saary, 1998, tom 18: "Persecution and Re-discovery". Lecture-concerts of "musica reanimata" about the composers Max Brand, Alfred Goodman, Józef Koffler and Ursual Mamlok
Zobacz też Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Józef Koffler":
Adwentyzm
...
Tampere
...
Brno
...
XVI wiek
...
1972
...
Dwudziestolecie międzywojenne na świecie
...
1749
...
1884
...
Karl Philipp Schwarzenberg
...
Klemens Maria Hofbauer
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Józef Koffler":
203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 8)
...
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 8)
...
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 2)
...
|