Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Unicode

Unicode

Unicode – komputerowy zestaw znaków mający w zamierzeniu obejmować wszystkie pisma używane na świecie. Definiują go dwa standardy – Unicode oraz ISO 10646. Znaki obu standardów są identyczne. Standardy te różnią się w drobnych kwestiach, m.in. Unicode określa sposób składu .

Rozwijany jest przez konsorcjum , w którego skład wchodzą ważne firmy komputerowe , producenci oprogramowania , instytuty naukowe, agencje międzynarodowe oraz grupy zainteresowanych użytkowników. Konsorcjum współpracuje z organizacją ISO .

Spis treści

Kodowanie Unicode

Standard Unicode obejmuje przydział przestrzeni numeracyjnej poszczególnym grupom znaków, nie obejmuje zaś sposobów bajtowego kodowania znaków . Jest kilka metod kodowania, oznaczanych skrótowcami UCS (Universal Character Set) i UTF (Unicode Transformation Format). Do najważniejszych należą:

Mniej popularnymi kodowaniami Unicode są:

Istnieją również inne kodowania, stanowiące margines lub pozostające na etapie propozycji, na przykład:

Kody pierwszych 256 znaków Unicode pokrywają się z kodami ISO Latin 1 (czyli ISO-8859-1). Należy jednak pamiętać, że jest to zbieżność wyłącznie numerów przyporządkowanych konkretnym znakom, wartości bajtów użytych do ich zapisania mogą (i w większości kodowań będą) się różnić od tych, które uzyska się stosując Latin 1.

Historia standardu

Relacje do UCS

  • Unicode 1.1 ISO/IEC ≈ 10646-1:1993
  • Unicode 3.0 ISO/IEC ≈ 10646-1:2000
  • Unicode 3.2 ISO/IEC ≈ 10646-2:2001
  • Unicode 4.0 ISO/IEC ≈ 10646-3:2003
  • Unicode 5.0 ISO/IEC ≈ 10646-3:2003/Amd.2:2006
  • Unicode 5.1 ISO/IEC ≈ 10646-3:2003/Amd.4:2008
  • Unicode 5.2 ISO/IEC ≈ 10646-3:2003/Amd.6:2009

Wprowadzanie znaków Unicode

Typowe układy klawiatur udostępniają tylko niewielki zbiór znaków, na przykład standardowe polskie układy klawiatury zawierają wyłącznie polskie litery i znak euro , nie zawierają natomiast znaków cudzysłowu. Do wprowadzania znaków nieobecnych na klawiaturze można użyć jednej z poniższych metod:

  • W systemie Windows NT, Mac OS X (od wersji 10.2) oraz w licznych dystrybucjach Linuksa (ze środowiskiem graficznym) dostępna jest tablica znaków, w której można wyszukać potrzebny znak, skopiować go do schowka, a następnie wkleić w program. W Systemach Windows 95, 98 i ME tablica znaków nie daje dostępu do wszystkich znaków Unicode.
  • Znając numer pozycji znaku (czy to dziesiętny, czy to szesnastkowy), można wprowadzić ten znak na kilka sposobów (nie wszystkie programy obsługują wszystkie opisane tu sposoby):
    • Trzymając naciśnięty (lewy) Alt i wpisując z klawiatury numerycznej numer dziesiętny tego znaku, po czym zwolnić klawisz Alt.
    • Wpisać numer szesnastkowy tego znaku, a następnie wcisnąć kombinację (lewy) Alt+x. Przed numerem szesnastkowym nie może być cyfra ani litera z zakresu af (gdyż zostaną uznane jako część kodu, ewentualnie należy poprzedzić kod np. spacją lub uzupełnić kod wiodącymi zerami, tak by liczył dokładnie sześć pozycji).
    • Trzymając naciśnięty (lewy) Alt nacisnąć klawisz plus, wpisać numer szesnastkowy znaku, po czym zwolnić klawisz Alt. Metoda ta działa w systemie Windows XP i nowszych.
    • Trzymając naciśnięte klawisze Ctrl+Shift wpisać numer szesnastkowy znaku, a następnie puścić klawisze. Metoda ta działa w środowisku GNOME . Od wersji GTK+ 2.10 należy nacisnąć Ctrl+Shift+u, wprowadzić kod szesnastkowy znaku, nacisnąć Enter.

Istnieją też programy do tworzenia własnych układów klawiatur, dzięki nim można podpiąć dowolny znak Unicode pod dowolną kombinację klawiszy (najczęściej wykorzystywana jest kombinacja AltGr +klawisz, gdzie AltGr to prawy klawisz Alt). Niektóre programy dla Windows pozwalają jedynie na wprowadzanie z klawiatury znaków istniejących jedynie w stronie kodowej właściwej dla języka klawiatury, np. w przypadku polskiego systemu Windows próba wpisania kombinacją AltGr+klawisz znaku nie istniejącego w stronie kodowej Windows-1250 nie da oczekiwanego efektu. Inne ograniczenie systemu Windows dotyka znaków o numerach z zakresu 160–255. Przytrzymanie wciśniętego klawisza Alt i wpisanie trzycyfrowego numeru z tego zakresu powoduje wstawienie znaku o tym numerze ze strony kodowej DOS właściwej dla języka klawiatury (w przypadku polskiej klawiatury będzie to znak ze strony kodowej CP852 ), zaś wpisanie numeru poprzedzonego zerem – znaku ze strony kodowej Windows (w przypadku polskiej klawiatury będzie to znak ze strony kodowej Windows-1250 ).

Nazewnictwo

Rada Języka Polskiego proponuje nazwę unikod dla każdego systemu kodyfikacji liter[3].

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Daty publikacji poszczególnych wydań
  2. wydanie wersji 5.1.0 standardu
  3. Unicode, unikod . porady językowe Rady Języka Polskiego. [dostęp 2010-08-12].

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Unicode":

Biskup ...

Brescia ...

Autochton ...

Klemens Maria Hofbauer ...

Język prasłowiański ...

Klaudiusz Ptolemeusz ...

Ajschylos ...

Herodot ...

Filogeneza ...

Arystoteles ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Unicode":

Podstawy informatyki - podstawowe pojęcia, systemy liczbowe - część I (plansza 16) ...

Układ Słoneczny (plansza 14) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie