Diodor Sycylijski, Sycylijczyk ( gr. Διόδωρος ὁ Σικελιώτης Diodoros ho Sikeliotes; język łaciński : Diodorus Siculus; ur. ok. 80 p.n.e. , zm. ok. 20 p.n.e. ) – grecki historyk żyjący w epoce Cezara i Augusta , urodził się w Agyrion na Sycylii (stąd przydomek). Odbywał podróże po Europie, Afryce północnej i Azji Mniejszej. Przez długi okres przebywał w Rzymie . W latach 60-56 p.n.e. mieszkał w Aleksandrii .

Jest autorem pracy, którą zatytułował Βιβλιοθήκη ἱστορική Bibliotheke historike (Biblioteka historyczna). Tytuł miał wskazywać wszechstronność zawartych w dziele informacji i mnogość wykorzystanych źródeł. Biblioteka była pomyślana jako historia powszechna, obejmująca dzieje świata od czasów mistycznych do wyprawy Cezara do Brytanii w 54 r. p.n.e. Materiały do niej zbierał przez 30 lat. Wykorzystał, między innymi, wcześniejsze prace Ktezjasza , Hekatajosa z Abdery , Megastenesa , Efora, Hieronima z Kardii, Polibiusza , Posejsdoniosa . Jego informacje na temat początków Rzymu pozwalają czasem uzupełnić Liwiusza . Wartość Biblioteki zależy i od autora, z którego Diodor korzystał w danym miejscu. Był on bowiem kompilatorem i nie przeprowadzał krytyki wykorzystywanych źródeł. Dzieło składało się z 40 ksiąg. Do naszych czasów dotrwały w całości księgi 1-5 i 11-20 – reszta zaledwie szczątkowo.