Ciemiernik biały
Systematyka [1]
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Klad :	rośliny naczyniowe
Klad :	Euphyllophyta
Klad :	rośliny nasienne
Klasa :	okrytonasienne
Rząd :	jaskrowce
Rodzina :	jaskrowate
Rodzaj :	ciemiernik
Nazwa systematyczna
Helleborus niger L. Sp. pl. 1:558. 1753

Kwitnący ciemiernik biały

Ciemiernik biały (Helleborus niger) – gatunek wieloletniej rośliny z rodziny jaskrowatych . W naturze występuje na śródleśnych łąkach i skrajach lasów w środkowej i południowej części Europy^[2]. (Austria, Niemcy, Szwajcaria, Bośnia, Hercegowina, Chorwacja, Czechy). W Polsce jest rośliną uprawianą. Polską nazwę zwyczajową zawdzięcza białym kwiatom, podczas gdy nazwa łacińska oznacza czarny (niger) – od ciemnobrunatnego, z czasem ciemniejącego do czarnego koloru korzeni rośliny^[3].

Morfologia

Pokrój

Roślina rosnąca do wysokości 25-30 cm.

Liście

Zimozielone, 7-9 sieczne, o o odcinkach jajowatych.

Kwiaty

Osiągają 3-8 cm średnicy . Okwiat barwy białej (niekiedy czerwieniejące podczas owocowania), 5-działkowy z licznymi pręcikami oraz kilkoma, zrastającymi się w dolnej części słupkami ^[4].

Owoc

Mieszek .

Zastosowanie

• Roślina ozdobna. Jest uprawiany na rabatach głównie ze względu na swój nietypowy okres kwitnienia. Przy sprzyjających warunkach klimatycznych w Polsce roślina ta zakwita w grudniu , w okresie świąt Bożego Narodzenia , stąd też na zachodzie Europy i w Polsce posiada inną nazwę – "róży Bożego Narodzenia", jednakże w przypadku mrozu i śniegu roślina opóźnia swoje kwitnienie do pierwszych odwilży – w lutym bądź w marcu ^[3].
• Roślina lecznicza. Kłącza tej rośliny zawierają glikozydy o działaniu podobnym do strofantyny . Jest surowcem używanym do wyrobu leków nasercowych. Cała roślina jest trująca^[5].

Uprawa

Najlepiej rośnie na częściowo zacienionych stanowiskach, na przepuszczalnej, próchnicznej i stale wilgotnej ziemi^[6]. Rozmnaża się go przez nasiona wysiewane zaraz po ich zbiorze, gdyż szybko tracą one zdolność kiełkowania^[7]. Można też rozmnażać go przez podział silnie rozrośniętych kęp, najlepiej robić to również zaraz po przekwitnieniu^[7]. Po przekwitnieniu wskazane jest usuwanie kwiatostanów oraz ściółkowanie gleby kompostem^[5]. Rośliny bywają atakowane przez mszyce, zwalcza się je preparatami chemicznymi.

Przypisy