postać fantastyczna ze Śródziemia Aragorn II

Strażnik Północy, później Król Gondoru i Arnoru
1 marca 2931 roku T.E. - 1 marca 120 Cz.E. mężczyzna
Imiona i tytuły
Znany jako:	Estel, Elessar, Obieżyświat, Thorongil, Dúnadan,
Tytuły:	XVI wódz Dúnedainów , dziedzic Isildura, Król Zjednoczonego Królestwa
Oręż:	Andúril (przekuty Narsil )
Pochodzenie
Rasa :	Człowiek
Kultura :	Dúnadan
Kraina :	Arnor później Minas Tirith
Powiązania rodzinne
Rodzice:	Arathorn II   i   Gilraena
Potomstwo:	Eldarion i kilka córek
Historia zewnętrzna
Polski przekład imienia:	* Skibniewska : Aragorn
Odtwórca roli w adaptacji P. Jacksona :	Viggo Mortensen
Utwory J. R. R. Tolkiena :	Władca Pierścieni

Aragorn II

Aragorn – postać literacka ze stworzonego przez J. R. R. Tolkiena Śródziemia , jeden z głównych bohaterów powieści Tolkiena Władca Pierścieni . W filmowej trylogii Petera Jacksona , wcielił się w niego Viggo Mortensen .

Aragorn II - Dúnadan , Strażnik Północy , urodził się 1 marca 2931 roku Trzeciej Ery , jako syn Arathorna II i jego żony Gilraeny . Był bezpośrednim potomkiem Elendila i Isildura , założycieli dynastii królów Gondoru i Arnoru . Nazwany został po swym przodku, Aragornie I . W jego żyłach płynęła krew 3 ras: ludzi, elfów i Majarów (przez Melianę, Luthien, Diora, Elwingę i Elrosa).

Życiorys

Dzieciństwo i młodość

Gdy Aragorn był jeszcze niemowlęciem, jego ojciec zabity został strzałą orka , która trafiła go w źrenicę. Zgodnie z tradycją swego rodu, został wychowany w Rivendell na dworze Elronda . Na prośbę matki Aragorna, jego tożsamość utrzymana została w tajemnicy, jako że obawiała się, że inaczej może zostać zabity, jak jego ojciec i dziadek. Aragorn znany był więc pod imieniem Estel (w sindarinie nadzieja). Dowiedział się o swym prawdziwym dziedzictwie mając lat 20 (wtedy to osiągnął pełnoletność).

Elrond powiedział "Estelowi" o jego prawdziwym imieniu i pochodzeniu i przyniósł mu szczątki Narsila , miecza Elendila. W Rivendell, Aragorn poznał i zakochał się w Arwenie , córce Elronda, która powróciła do ojca z Lothlórien .

Jako Strażnik

Aragorn przybrał swe właściwe imię i jako Aragorn II został szesnastym Wodzem Dúnedainów Północy. W roku 2956 poznał Gandalfa , z którym bardzo się zaprzyjaźnił. Czarodziej zwrócił jego uwagę na Shire i Bree , gdzie Aragorn znany był jako Obieżyświat^[1].

W latach 2957-2980 Aragorn wiele podróżował, służąc w armiach króla Rohanu Thengla i namiestnika Gondoru Ectheliona II . Znany był tam jako Thorongil (Orzeł Gwiazdy).

W roku 2980 ponownie spotkał Arwenę. Podarował jej dziedzictwo swego rodu, Pierścień Barahira i poprosił o rękę. Elrond nie godził się jednak wydać córki za jakiegokolwiek człowieka, chyba że byłby królem Arnoru i Gondoru .

W roku 3009, na prośbę Gandalfa , Aragorn udał się do Rhovanionu w poszukiwaniu Golluma . W końcu schwytał go na Martwych Bagnach niedaleko Mordoru i przywiódł jako jeńca do siedziby króla Thranduila w Mrocznej Puszczy .

Wojna o Pierścień

30 września 3018 roku, Aragorn spotkał w gospodzie Pod Rozbrykanym Kucykiem w Bree hobbita Froda Bagginsa i dołączył do niego, prowadząc go do Rivendell , siedziby Elronda . W trakcie tej wyprawy leczył Froda po jego zranieniu przez Króla Czarnoksiężnika z Angmaru, Króla Upiorów Pierścienia na Wichrowym Czubie ( Amon Sûl ). Po naradzie u Elronda został jednym z Dziewięciu Towarzyszy. Poprowadził Drużynę Pierścienia po upadku Gandalfa w Morii .

Pod wodogrzmotami Rauros wyprawił w ostatnią podróż Boromira i ruszył wraz z Legolasem i Gimlim w pościg za orkami Sarumana . Dotarł do Rohanu , był jednym z dowódców w bitwie o Rogaty Gród . W towarzystwie swoich kompanów Legolasa , Gimliego oraz Szarej Drużyny przeszedł Ścieżką Umarłych, by z pomocą Umarłych pokonać korsarzy w Pelargirze . Poprowadził też liczny oddział żołnierzy Gondoru do bitwy na Polach Pelennoru , gdzie odwrócił jej przebieg. Ostatnią bitwę w czasie Wojny o Pierścień stoczył pod Morannonem, by odwrócić uwagę Saurona od wnętrza Mordoru , gdzie Frodo wykonywał ostatni etap swojego zadania.

Od chwili przekucia szczątków Narsila w Andúrila , Aragorn zawsze nosił go przy sobie.

Panowanie

Po pokonaniu Saurona w Wojnie o Pierścień , Aragorn koronowany został na króla Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru jako Elessar ( quen. Kamień elfów) oraz poślubił Arwenę . Założył ród królewski Telcontar (quen. Obieżyświat), który był kontynuacją rodu Elendila . Około 15 roku Czwartej Ery król Elessar rozpoczął odbudowę miasta Fornost i przywrócił mu dawną świetność.

Zmarł po 210 latach życia i 122 latach rządów w roku 120 Czwartej Ery dnia 1 marca.

Jego następcą na tronie był jego syn Eldarion . Aragorn i Arwena mieli również kilka córek, jednak ich imiona nie zostały nigdzie wymienione.

Przypisy