Zivilgesetzbuch, ZGB - szwajcarski Kodeks cywilny . Uchwalony w 1907 , wszedł w życie w 1912 . Opracowany przez Eugena Hubera. ZGB uchodzi za modelową kodyfikację prawa cywilnego , był wielokrotnie recypowany w krajach kodyfikujących prawo cywilne. Autorzy potrafili pogodzić tradycje rodzimego sięgającego jeszcze średniowiecza prawa ze zdobyczami XIX wiecznej nauki recypowanego prawa rzymskiego. Mimo że rozwiązania kodeksu są dostosowane do sytuacji społeczno-gospodarczej kapitalizmu w dobie powszechnej industrializacji uwzględniają jednak interesy drobnych posiadaczy. Kodeks jest napisany prostym wręcz familiarnym językiem, artykuły są krótkie i dają tylko ogólne wskazówki (każdy artykuł jest opatrzony notą na marginesie). Kodeks nie nadużywa też klauzul generalnych. Pod wpływem szkoły wolnego prawa kodyfikacja ta nakazywała sędziemu, w wypadku luki w prawie, orzekać według zasad, które sam by ustanowił będąc prawodawcą. W praktyce jednak sędziowie szwajcarscy nie korzystają z tej "furtki interpretacyjnej". ZGB zamyka epokę tzw. wielkich kodyfikacji będąc najdoskonalszą z nich.

Systematyka

ZGB przyjął systematykę będącą połączeniem schematu personae-res-actiones oraz systemu pandektowego. Przypomina pod tym względem BGB i podobnie jak on posiada również pięć ksiąg:

• Księga pierwsza Część ogólna
• Księga druga Prawo rodzinne
• Księga trzecia Prawo spadkowe
• Księga czwarta Prawo rzeczowe
• Księga piąta Kodeks zobowiązań

Zobacz też

• Tekst ZGB (w języku niemieckim)

Bibliografia

• Sójka-Zielińska K., Historia prawa, wyd. 4, Warszawa 1993.