Herod Wielki
Herod WielkiMiedziana moneta Heroda. Legenda: "
Basileus
Herodon" na awersie i macedoński symbol słońca na rewersie. Herod Wielki (Herodes Magnus), czasami w literaturze opisywany jako Herod (II) Wielki[1] (ur.
73
lub w
72 roku p.n.e.
, zm.
4 roku p.n.e.
) - syn
Idumejczyka
Antypatra i
Nabatejki
Kypros. Od roku
47 p.n.e.
był namiestnikiem
Galilei
mianowanym przez swojego ojca, a od
46 r. p.n.e.
namiestnikiem
Celesyrii
i
Samarii
z ręki Sekstusa Cezara. W latach
39
-
4 p.n.e.
król Judei z łaski
Rzymu
. Wywód przodków BiografiaJudea za Heroda Wielkiego Pod koniec 40 p.n.e. decyzją senatu rzymskiego został mianowany królem Judei. W konflikcie między
Oktawianem
i
Antoniuszem
wziął stronę tego drugiego, ale po jego klęsce pod
Akcjum
ukorzył się przed Oktawianem, który potwierdził jego władzę w
Judei
i oddał Herodowi ziemie zagarnięte wcześniej przez
Kleopatrę
. W latach 20. I wieku p.n.e. królestwo Heroda obejmowało, prócz
Palestyny
, też część dzisiejszej Jordanii, Libanu i Syrii. Sprawny władca i zarządca, znany z zainicjowania budowy wielu monumentalnych budowli (m.in. port w
Cezarei
,
Twierdza Antonia
widoczna z
Via Dolorosa
oraz rozbudowa
Drugiej Świątyni
w
Jeruzalem
). W tradycji
Ewangelii Mateusza
przedstawiony został jako tyran pragnący zgładzić
Jezusa
, dokonując tzw.
rzezi niewiniątek
, jednakże istnieją wątpliwości czy zdarzenie to miało faktycznie miejsce. Jedynym tekstem przekazującym informacje na ten temat jest wspomniana Ewangelia Mateusza, której autor mógł wpleść tę anegdotę w tok opowiadania z pobudek teologicznych. O rzezi niewiniątek nie wspominają pozostałe Ewangelie
Nowego Testamentu
ani wczesne
apokryfy
, jak również inne źródła historyczne, głównie pisma
Józefa Flawiusza
, opisujące epokę rządów Heroda z pozycji mu nieprzychylnych. Wiadomo jednak, że pod koniec życia Herod dopuścił się wielu mordów, poszukując rzeczywistych lub domniemanych spisków mogących pozbawić go władzy, m.in. zamordował swojego pierworodnego syna Antypatra (z pierwszej żony Doris). Zabił też jedną ze swoich żon oraz jej synów, brata i matkę, którą wydał na śmierć głodową w więzieniu. Współcześnie ocenia się, że okrucieństwo Heroda pod koniec życia wynikało po części z choroby umysłowej wywołanej przez chorobę nerek, z powodu której w końcu zmarł w męczarniach. Po jego śmierci wybuchła tzw.
wojna Warusa
. Data śmierciNajczęściej podaje się, że Herod Wielki zmarł w
4 p.n.e.
[2] (wedle wyliczeń
Jana Keplera
między
12 marca
a
11 kwietnia
4 p.n.e.).
Józef Flawiusz
pisał że Herod umarł po 18 dniach od zaćmienia Księżyca. Miało się to wydarzyć niedługo przed wiosennym świętowaniem
Paschy
. Pojawiła się jednak hipoteza, nie ciesząca się większą popularnością, że zmarł w grudniu
5 p.n.e.
[3]. Grób HerodaZdjecie lotnicze
Herodium
od strony południowo-zachodniej Moneta Heroda Wielkiego, przedstawiająca hełm w rzymskim stylu Mapa Judei za Heroda Wielkiego
7 maja
2007
Ehud Necer, archeolog z
Uniwersytetu Hebrajskiego
poinformował o odkryciu grobu Heroda w
Herodium
, położonym 12 km na południe od
Jerozolimy
. Historyk
Józef Flawiusz
podawał Herodium, jako miejsce spalenia zwłok Heroda, ale dokładna lokalizacja grobu pozostawała nieznana. Sarkofag króla został rozbity na kawałki, prawdopodobnie w czasie
powstania Żydów
[4]. Chrześcijanie w rodzinie HerodaW oparciu o fragmenty listu
Pawła z Tarsu
do Rzymian (Pozdrówcie tych, którzy należą do domu
Arystobula
,
List do Rzymian
16, 10 oraz: Pozdrówcie Herodiona, mojego rodaka, 16, 11) szereg badaczy przyjmuje, że w rodzinie bądź otoczeniu potomków Heroda znajdowali się chrześcijanie - zdania na temat tego, jak bliska była to rodzina pozostają podzielone[5]. Żony PotomstwoZ małżeństwa z Doris: Z małżeństwa z Mariamme (I): Z małżeństwa z Mariamme (II): -
Herod III
(Herod Boethos, Herod z Rzymu, Herod Filip I), pierwszy mąż Herodiady
Z małżeństwa z Maltake: Z małżeństwa z Kleopatrą: -
Herod IV
,
-
Filip
(Herod Filip II), zm.
34
, tetrarcha Batanei, Gaulanitydy, Trachonu i Paneas[6].
Z małżeństwa z Pallas: Z małżeństwa z Fedrą: Z małżeństwa z Elpis: Małżeństwa z córką Józefa i córką Fazaela pozostały bezdzietne. Linki zewnętrzne Zobacz teżPrzypisy- ↑ J. Ciecieląg, Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego. Palestyna w epoce rzymsko-herodiańskiej, Kraków 2002, s. 193. Jest to liczebnik odróżniający go od pozostałych członków dynastii herodiańskiej noszących imię Herod, a nie numeracja jako władcy. Herod był pierwszym władcą Judei o tym imieniu.
- ↑ Np. Cz. P. Bosak, Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań-Pelplin 1996, s. 167.
- ↑ T.D. Barnes, The Date of Herod's Death, "Journal of Theological Studies", n.s., nr XIX, 1968, s. 204-209
- ↑
Archeologist: King Herod's tomb desecrated, but discovery 'high point'
.
- ↑ Michael Morys-Twarowski,
Chrześcijanie w rodzinie Heroda?
, "Histmag.org", 23 kwietnia 2009, dostęp 10 maja 2009.
- ↑ Filip tetrarcha bywa często mylony ze swoim bratem (i teściem zarazem) Herodem Bothosem, który w Ewangelii Mateusza i Ewangelii Marka występuje jako Filip.
Bibliografia-
Yohanan Aharoni
, Michael Avi-Yonah (red.), The Carta Bible Atlas, Jerusalem, Carta, ss. 162-166, 2002.
- Bosak Cz. P., Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań-Pelplin 1996, s. 166-167.
- Jerzy Ciecieląg – Palestyna w czasach Jezusa. Dzieje polityczne, Kraków 2000.
- Jerzy Ciecieląg – Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego, Kraków 2002.
- Jan Klinkowski, Herod Wielki i jego epoka, Wrocław, Wydawnictwo TUM, 2007.
-
Aleksander Krawczuk
Herod, król Judei, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1989.
- Michael Grant Herod Wielki Warszawa, Cyklady, 2000.
Inne hasła zawierające informacje o "Herod Wielki":
Adwentyzm
...
I wiek
...
Brno
...
Uznam
...
Vytautas Landsbergis
...
Władysław Komar
...
1484
...
1499
...
Iwan IV Groźny
...
XVI wiek
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Herod Wielki":
010c. Rzym (plansza 12)
...
010b. Rzym (plansza 19)
...
010c. Rzym (plansza 5)
...
|