Stratowulkan (
łac.
stratum 'coś rozpostartego', 'warstwa' + łac. Vulcanus, mit. bóg ognia) geol. miejsce wybuchu i naprzemiennego wydobywania się
magmy
oraz
materiału piroklastycznego
z wnętrza
wulkanu
.
Także góra w kształcie stożka powstała w miejscu wybuchu
wulkanu
z produktów jego erupcji. Jego stożek budują skały piroklastyczne czyli powstałe ze stałych produktów wydostających się z wnętrza wulkanu (głazy, kamienie,
bomby wulkaniczne
,
lapilli
,
pumeks
,
scoria
,
popioły wulkaniczne
,
pyły
). Klasycznymi przykładami stratowulkanów są
Fudżi
(3776 m n.p.m.) i
Wezuwiusz
(1281 m n.p.m.).
Magma stratowulkanów charakteryzuje się stosunkowo dużą lepkością i dużą zawartością
krzemionki
(SiO2). Nie rozlewa się ona szeroko, lecz zestala stosunkowo szybko, dlatego po wybuchach powstaje góra z licznymi warstwami (strata) stąd nazwa tego typu wulkanu.
Stratowulkany charakteryzują się dużym kątem nachylenia zboczy.
Stratowulkan to często spotykany typ wulkanu. Typ ten można skontrastować z
wulkanem tarczowym
. Wiele z najbardziej spektakularnych gór na świecie to stratowulkany.[1]
Przykłady stratowulkanów
Pozostałości wygasłych stratowulkanów znajdują się w
Czechach
, np. Vinařická hora koło
Kladna
oraz w
Doupovskich horach
.
Przypisy