Cele: Ukazać osoby niepełnosprawne jako w pełni wartościowe. Budować atmosferę tolerancji dla osób niepełnosprawnych. Zachęcić do otwarcia się na osoby niepełnosprawne .
Metody: opowiadanie , rozmowa kierowana, pogadanka, doświadczenie, forma plastyczna, praca w grupach, demokratyczne głosowanie
Pomoce: opowiadanie z Książki B. Fererro „Hstorie”, szalik, rękawiczki, płyta CD, blok, kredki lub farby, kalendarz wydawnictwa „Amun”, kartki a 4 , mazaki, szary papier
Przebieg:
1. Pogadanka: Kogo nazywamy osobą niepełnosprawną i co to znaczy?
2.Praca w grupach: Uczniowie dyskutują, ustalają w grupach 4-5 osobowych definicję niepełnosprawności , zapisują ją na kartkach A 4 i prezentują wynik swojej pracy, następnie w drodze głosowania wybierają jedną najlepszą regułkę. Czas pracy ok. 10 minut. Rozszerzamy problem pytając: - Jakie znacie przykłady niepełnosprawności? Uczniowie wymieniają różne choroby i schorzenia. Zapisujemy je na tablicy.
3. Doświadczenie: a) Wybrani uczniowie mają przewiązane oczy szalem (symulacja braku wzroku), próbują napisać na tablicy swoje imię i nazwisko jak najładniej. Mogą poprosić o pomoc innych. Następnie opowiadają o swoich trudnościach związanych z wykonaniem zadania. b)Wybrani uczniowie maja założone na rękach zimowe rękawice symulacja niepełnosprawności rąk), starają się podnieść z podłogi monetę. Mogą o pomoc poprosić kolegów lub koleżanki. Następnie opowiadają o swoim doświadczeniu. Pytania pomocnicze: - Co sprawiło ci największą trudność w wykonaniu zadania? - Jak się czułeś będąc przez chwile „niepełnosprawnym”? - Jak myślisz czy łatwo jest prosić niepełnosprawnemu o pomoc?
4. Rozmowa kierowana: - Jakie czynności sprawiają kłopoty osobą niepełnosprawnym? - W jaki sposób można pomóc osobie niepełnosprawnej? - Kto z was zetknął się z osobą niepełnosprawną? (możliwe relacje uczniów) Wysłuchujemy wszystkich.
5.. Opowiadanie: „ Długi, Gruby, Mały” Bruno Ferrero Historie s.141 Treścią opowiadania jest historia trzech chłopców odmiennych od innych rówieśników. Pewnego dnia została porwana przez złą czarownicę dziewczynka o imieniu Mandrolina. Nikt nie miał odwagi pójść jej na ratunek tylko ci trzej wyśmiewani przez innych chłopcy... Pytania do tekstu: Jak traktowano chłopców w swoim mieście? Co stało się z Mandorliną? Kto zdobył się na odwagę uwolnienia dziewczynki? Dlaczego byli to właśnie ci chłopcy? Co uratowało uciekinierom życie? Wniosek: Człowiek uznawany przez innych za gorszego może być bardzo ceniony i wartościowy.
6.Rozszerzenie wniosku: Inny wcale nie znaczy gorszy. Przykłady osób niepełnosprawnych, które mimo swej ułomności byli lub są aktywnymi ludźmi. - Beethowen był głuchy (Fragment dowolnego utworu na CD) - Św. Ignacy Loyola (był kulawy założył zakon Towarzystwa Jezusowego) - Artyści niepełnosprawni Wydawnictwa „Amun” (pokaz kalendarza z obrazami namalowanymi np.: ustami)
7. Zadanie: We wcześniej ustalonych grupach uczniowie na szarym papierze wykonują plakat pod tytułem „Potrafię pomóc w potrzebie bliźniemu- niepełnosprawnemu” Aby plakat był przemyślany i namalowany bez pośpiechu czas pracy powinien wynieść jedną godzinę lekcyjną.
8. Wystawa klasowa wykonanych prac plastycznych jest finałem tej lekcji. Prace zawieszamy na klasowej gazetce.
Artur Makowski n. religii SP 3 Chodzież SP Stróżewo g. Chodzież w. wielkopolskie |