Powierzchnia dna oceanicznego jest równie bogato urzeźbiona.
Pod wodą znajdują się odpowiedniki wielkich form ukształtowania powierzchni występujących na lądach.
Na dnie oceanu, zazwyczaj w jego centralnej części, występują różne zagłębienia i wyniosłości będące odpowiednikiem gór na lądzie. To podwodne grzbiety oceaniczne. W niektórych miejscach są tak wysokie, że ich szczyty wystają ponad powierzchnię wody, tworząc wyspy.
Dno sąsiadujących z nimi rozległych basenów oceanicznych jest zazwyczaj równinne, faliste lub lekko pagórkowate.
W pobliżu kontynentu dno dość szybko się wznosi stokiem kontynentalnym tworząc podwodną krawędź kontynentu. Płytkie fragmenty wód leżących między stokiem kontynentalnym a brzegiem kontynentu to morza szelfowe, inaczej szelfy.
