Zu Plinius Zeiten wurden große Herden von Gänsen aus den heutigen belgischen Küsten nach Italien getrieben. Besonders liebten die römischen Frauen die weichen Flaumfedern der nordischen Gans.
Za czasów Pliniusza przepędzono do Włoch duże stada gęsi z dzisiejszego wybrzeża belgijskiego. Kobiety rzymskie szczególnie umiłowały miękkie, puszyste pióra północnej gęsi.
Den Ausgrabungen zufolge nimmt man an, dass die Gänse seit der Jungsteinzeit (6000 bis 5000 v.Chr.) als Haustiere gehalten werden. In China gilt die Gans als Symbol ehelicher Treue. Bei den Griechen war die Gans der Persephone heilig und diente als lieblicher Vogel.
Według wykopalisk przyjmuje się, że gęsi były trzymane jako zwierzęta domowe już od czasu neolitu (6.000 - 5.000 p.n.e.). W Chinach gęś jest symbolem wierności małżeńskiej. U Greków gęś była poświęcona Persefonie i była jej ulubionym ptakiem.
