Die Knoblauchkröten bevorzugen Landschaften mit sandig-lehmigen Oberböden (Binnendünen, Magerrasen und Steppen).
Grzebiuszki ziemne preferują regiony o piaszczysto - gliniastych podłożach (wydmy, łąki oraz stepy).
Knoblauchkröten haben die Grabschwiele an den Hinterfüßen. Ihr Name rührt vom Geschmack des Giftstoffes her, der nach Knoblauch riecht und den die Kröte bei Gefahr absondert.
Grzebuszki ziemne (czosnkowe) posiadają stwardnienia na tylnych kończynach. Ich nazwa pochodzi od smaku substancji toksycznej, która ma zapach czosnku i jest wydzielana przez tę ropuchę w czasie zagrożenia.
