Wśród zaburzeń układu wymienia się chorobę dekompresyjną (
kesonową), na którą są narażeni nurkowie pracujący głęboko pod wodą. Przyczyną choroby jest znaczne zwiększenie objętości gazów podczas szybkiego wynurzania się. Wówczas dochodzi do szybkiego zmniejszania się ciśnienia środowiska zewnętrznego, co u gazów rozpuszczonych we krwi i
soku komórkowym powoduje wydzielanie się ich w postaci pęcherzyków. Najgroźniejszy jest
azot cząsteczkowy, który jest nieprzetwarzany i słabo rozpuszczalny przez organizm. Do objawów choroby dekompresyjnej zalicza się zawroty głowy, bóle mięśni i stawów, paraliż. Może także spowodować śmierć. Innym zaburzeniem układu oddechowego jest
zator gazowy (
embolia), czyli zatrzymanie krążenia krwi, spowodowane obecnością pęcherzyków mieszaniny oddechowej lub powietrza w naczyniach krwionośnych. Zator w pojedynczych naczyniach krwionośnych najczęściej nie przejawia żadnych objawów, jednak w rozległej postaci prowadzi do nagłej śmierci. Zator może być wywołany np. dużymi ilościami powietrza dostającymi się do krwi podczas zabiegów chirurgicznych.
