Głowa
ssaków wyróżnia się zewnętrznymi uszami (
małżowiny uszne), a często także mięsistym i wilgotnym nosem (ma to związek ze znaczeniem słuchu i węchu dla tych zwierząt). Wokół oczu wyrastają
rzęsy, a na pysku – wąsy dotykowe, czyli
wibrysy, będące odmianą włosów. Właśnie okrywa włosowa (
sierść,
futro) jest charakterystyczną cechą ssaków. Jednak na przykład na ogonie
szczura zachowały się łuski, podobne do
gadzich. Skóra ssaków zawiera też liczne
gruczoły potowe,
łojowe i
zapachowe. Gruczoły potowe wydzielają pot, który gdy paruje, ochładza ciało. Zmienionymi gruczołami potowymi są
gruczoły mleczne, charakterystyczne tylko dla ssaków. Gruczoły łojowe wytwarzają wydzielinę natłuszczającą włosy. Gruczoły zapachowe służą porozumiewaniu się (znakowaniu
terytorium, sygnalizowaniu gotowości do
kopulacji, a także rozpoznawaniu osobników).