Wzrost aktywności politycznej
W 1892 r. w
Paryżu powstała
Polska Partia Socjalistyczna (
PPS), a w 1893 r. utworzono
Socjaldemokrację Królestwa Polskiego, którą przemianowano na
Socjal-Demokrację Królestwa Polskiego i Litwy. Programem PPS i SDKPiL była
budowa ustroju socjalistycznego, opierającego się na wspólnej własności oraz
zniesienie wyzysku robotników. PPS była zwolennikiem odbudowy niepodległego
państwa polskiego poprzez walkę zbrojną, podczas gdy SDKPiL nie dostrzegała takiej potrzeby, ponieważ twierdziła, że gdy do władzy dojdzie ustrój socjalistyczny, w
Europie zostaną zniesione wszelkie granice i powstanie międzynarodowa republika socjalistyczna. W 1892 r. powstała
Polska Partia Socjalno-Demokratyczna Galicji i Śląska Cieszyńskiego (
PPSD), która propagowała
idee socjalistyczne oraz opowiadała się za niepodległością Polski. Wszystkie polskie organizacje na terenach
zaborów, mimo różnych programów,
przyciągały masy społeczeństwa polskiego, co przyczyniało się do uświadamiania
politycznego.