W Rzymie rozwinęła się stworzona przez Greków biografistyka. Najbardziej znanym rzymskim biografem jest Swetoniusz (ok. 70- ok. 160 r. p.n.e.). Zajmował różne urzędy (za panowania Trajana) oraz był sekretarzem (za panowania Hadriana), dzięki czemu miał dostęp do licznych archiwów, z których czerpał informacje do swoich dzieł. Z jego licznych dzieł, w całości zachowały się jedynie „Żywoty cezarów”, które przedstawiają życiorysy pierwszych dwunastu cezarów (począwszy od Juliusza Cezara do Domicjana włącznie). Każdy życiorys podzielił na trzy części: pierwsza to chronologiczny opis życia cesarza, drugi – cnoty, wady, cechy fizyczne i duchowe, trzeci – opis śmierci. W swoich dziełach zamieszczał drobne detale i szczegóły.