Przetrwał kult życia i płodności, który przeistoczył się w kult Wielkiej Matki. W Egipcie kult ten nazywano Izyda, w Mezopotamii – Innuis-Isztar- a Sumerowie czcili Inannę, która posiadała partnera – Dumuziego – a na jesień schodziła z nim do podziemi, by powrócić wiosną. Moment powrotu symbolizował ich zaślubiny i odrodzenie się natury. Swoją Wielką Matkę posiadali również Grecy, w postaci bogini Demeter, która sprawowała władzę nad urodzajem i posiadała zdolność dawania wzrostu i zmartwychwstania. Wierzenia te dawały człowiekowi wyobrażenie o życiu i śmierci. Rozwój tego kultu doprowadził do nowych wierzeń, takich jak umierający i zmartwychwstający, lub znikający i powracający bóg.
Wiatr na Ziemi nie może wiać szybciej niż 520 km/h, jest to spowodowane siłami, które wpływają na cząsteczki powietrza (m .in. przyciąganie, tarcie, różnice ciśnień powietrza).